سلف صالح ما بر این مسئله بسیار حساس بودند و سعی داشتند که از اهل فسق و بدعت دوری کنند، و بیشترین برائت را از آنها داشتند. شایسته است که ما نیز در برخورد با اهل بدعت و گمراهان همین برخورد را داشته باشیم تا دین و اخلاق خود را از آفت محفوظ کرده باشیم.
غالب قطان گفت: مالک بن دینار رحمه الله تعالی را در خواب دیدم که گویا در مسجد نشسته بود و می فرمود:
« صنفان من الناس لا تجالسوهما فإن مجالستهما مفسده لقلب کل مسلم؛ صاحب بدعه قد غلا فیها، وصاحب دنیا مترف فیها».
« دو دسته از مردم هستند که هرگز با آنها منشین، زیرا همنشینی با آنها قلب هر مسلمانی را فاسد می کنند؛ کسی که اهل بدعت است و در آن غلو کرده، و دیگری کسی که اهل دنیا است و در آن خوش گذارن است».
[«الحلیه الأولیاء» أبی نعیم اصفهانی].