گواهی حضرت علی درباره ایمان معاویه و پیروانش و اینکه آنها بر همان روشی بودند که خود او و یارانش بودند

گواهی حضرت علی درباره ایمان معاویه و پیروانش و اینکه آنها بر همان روشی بودند که خود او و یارانش بودند

حضرت على آنچه را که بین او و اهل صفین گذشته بود حکایت می‌کرد و فرمود: «در آغاز، با گروهی از اهل شام مواجه شدیم؛ در ظاهر خدا و پیامبرمان یکی بود، و دعوتِ ما به اسلام هم یکی بود. در ایمانِ آنها به خدا و اقرار به [نبوتِ] رسول خداص بر آنها برتر نبودیم و آنها هم بر ما برتر نبودند، و کار هم یکی بود. آنچه در آن اختلاف داشتیم، خونِ عثمان بود و ما از آن [حادثه] مُبرّا بودیم»[۹۲].

امام جعفر صادق از پدرش روایت می‌کند که علی به جنگاوران می‌گفت: «ما با آنها به دلیل تکفیرشان نجنگیدیم، و نه به این دلیل که ما را تکفیر می‌کردند، ولی می‌دیدیم که ما بر حق هستیم، و آنها هم می‌دیدند که بر حق هستند»[۹۳].

و به اصحابش در صفین فرمود: «من خوش ندارم که شما دشنام‌دهنده باشید، اما اگر کردارشان را توصیف و حالات آنان را بازگو مى‌کردید، به سخنِ راست نزدیک‌تر و عذرپذیرتر بود. خوب بود به جاى دشنام دادن مى‌گفتید: خدایا، خون ما و آنها را حفظ کن؛ بین ما و آنان را اصلاح فرما»[۹۴].

[۹۲]- نامه ۵۸. [۹۳]- الحمیری، قرب الإسناد، ص۹۳ و مجلسی، بحارالانوار، ۳۲/۳۲۴. [۹۴]- خطبه ۲۰۶.