گواهی آن حضرت درباره ایمان معاویه و پیروانش و اینکه آنها بر همان روشی بودند که خود او و یارانش بودند.
حضرت على علیه السلام آنچه را که بین او و اهل صفین گذشته بود حکایت میکرد و فرمود:
«در آغاز، با گروهی از اهل شام مواجه شدیم؛ در ظاهر خدا و پیامبرمان یکی بود، و دعوتِ ما به اسلام هم یکی بود. در ایمانِ آنها به خدا و اقرار به [نبوتِ] رسول خدا صلى الله علیه و آله
و سلم بر آنها برتر نبودیم و آنها هم بر ما برتر نبودند، و کار هم یکی بود.
آنچه در آن اختلاف داشتیم، خونِ عثمان بود و ما از آن [حادثه] مُبرّا بودیم»
(نامه ۵۸ نهج البلاغه).
امام جعفر صادق علیه السلام از پدرش روایت میکند که علی علیه السلام به جنگاوران میگفت:
🏾«ما با آنها به دلیل تکفیرشان نجنگیدیم،
و نه به این دلیل که ما را تکفیر میکردند، ولی میدیدیم که ما بر حق هستیم، و آنها هم میدیدند که بر حق هستند».
(الحمیری ؛ قرب السناد ص ۹۳).
(مجلسی، بحار الانوار ۳۲/۳۲۴).
و به اصحابش در صفین فرمود:
«من خوش ندارم که شما دشنامدهنده باشید، اما اگر کردارشان را توصیف و حالات آنان را بازگو مىکردید، به سخنِ راست نزدیکتر و عذرپذیرتر بود. خوب بود به جاى دشنام دادن مىگفتید: خدایا، خون ما و آنها را حفظ کن؛ بین ما و آنان را اصلاح فرما».
(خطبه ۲۰۶).