وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
«مَنْ نَزَلَ مَعَ قَوْمٍ فَلا یصُومَنَّ إِلا بِاذْنِهِمْ، وَمَنْ دَخَلَ دَارَ قَوْمٍ فَلْیجْلِسْ حَیثُ أَمَرُوهُ، فَإِنَّ الْقَومَ أَعْلَمُ بِعَوْرَهِ دَارِهِمْ».[۱]
«کسی که با جمعی فرود آمد تنها با اجازه‌ی آنان روزه می‌گیرد و کسی که وارد خانه‌ی کسی شد در جایی می‌نشیند که به او می‌گویند، زیرا آنان عورت خانه‌ی خودشان را بهتر می‌شناسند».
[۱]– طبرانی، ۱۹۴٫
آلبانی درباره‌ی بخش اول روایت می گوید ضعیف است. السلسله الضعیفه (۲۷۱۳).