کسی‌که در دوران جاهلیت، کار نیکی انجام دهد و بعد از آن، مسلمان شود

عَنْ عُرْوَهَ بْنِ الزُّبَیْرِ: أَنَّ حَکِیمَ بْنَ حِزَامٍ أَخْبَرَهُ: أَنَّهُ قَالَ لِرَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه و سلم : أَی رَسُوْلَ الله، أَرَأَیْتَ أُمُورًا کُنْتُ أَتَحَنَّثُ بِهَا فِی الْجَاهِلِیَّهِ، مِنْ صَدَقَهٍ أَوْ عَتَاقَهٍ أَوْ صِلَهِ رَحِمٍ، أَفِیهَا أَجْرٌ؟ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و سلم : «أَسْلَمْتَ عَلَى مَا أَسْلَفْتَ مِنْ خَیْرٍ». (مسـلم /۱۲۳)

عروه بن زبیر می‌گوید: حکیم بن حزام به من گفت: من از رسول الله صلی الله علیه و سلم پرسیدم: آیا کارهای خیری از قبیل صدقه، آزادی برده‌ها و احسان به خویشاوندان که در جاهلیت به عنوان عبادت انجام می‌دادم، اجر و ثوابی هم دارد؟ رسول الله صلی الله علیه و سـلم فرمود: «کارهای نیک گذشته‌ات باعث مسلمان شدن تو شده‌اند».