جان سخن اینکه فقهاء و علمای شافعیه، توجه و عنایت خاصی به تحریر و نگارش مذهب خویش مبذول داشتهاند و در این راستا، تصنیفات و تألیفات بیشماری را نیز خلق، و روانهی محافل و مجالس علمی جوامع اسلامی نمودند.
و تصنیفاتی را که قبلاً ذکر کردیم فقط گوشهای از این آثار به شمار میآید که عطش مشتاقان و تشنگان علم و دانش را بر طرف نمیکند، به همین خاطر از باب معرفت و شناختِ بیشتر این کتب، به ذکر جداگانهی کتب مشهورِ شوافع میپردازیم که عبارتند از:
- کتاب «الام»: اثر «امام محمد بن ادریس الشافعی» (متوفی ۲۰۴ه).
همچنانکه از نام این کتاب بر میآید، این کتاب یکی از کتابهای اصیل و محوری، و بنیادین و اساسی مذاهب اسلامی میباشد که براستی میتوان آن را نمونهای زیبا و شیوا در نگارش کتب فقهی برشمرد.
امام شافعی در این کتاب، هر موضوع فقهی را با ذکر دلیل شروع میکند و پس از آن، با دقت و ظرافتی خاص و با تفصیلی زیبا، به استنباط احکام در پرتو آن دلیل میپردازد.
«الام» اگر چه در اصل، کتاب فقهی استدلالی میباشد، ولی در حقیقت، این کتاب بنیانگذار روش و منهج تطبیقی برای قواعد اصولی و بنای احکام فرعی، براساس آن قواعد به شکل و هیأتی کامل و جامع، محسوب میگردد.
«الام» با روشی علمی و دقیق، و در اسلوبی بسیار روان، و با بیانی بس واضح و روشن، به توضیح و تشریح طریقهی استنباط احکام شرعی در پرتو اصول و ادلهی تفصیلی میپردازد (آنطور که خواننده را مجذوب و مفتونِ خویش میگرداند)
دکتر عبدالوهاب ابو سلیمان میگوید: «بدون تردید، امام شافعی با این روش و مسلک خویش در استنباط مسائل، ملکهی فقهی اجتهادی را به مردمان میآموزاند و آن را در تارو پود وجودشان، عجین مینماید، و اگر مردمان، امثال این کتاب (الام) را برای تحصیل و فراگیری علم و دانش، انتخاب کنند، بیتردید، نتیجهاش را در کوتاه مدت خواهند دید، و آنها را نیز از اسارت خود پرستی و خود بزرگ بینی و جمود و تقلید کورکورانه خواهد رهانید.[۱]
- «مختصر المزنی»: اثر امام ابراهیم اسماعیل بن یحیی المزنی (متوفی ۲۶۴ه).
این کتاب از زمرهی پنج کتابی است که مورد اعتماد فقهاء و صاحب نظران مذهب شوافع میباشد. علامه مزنی در دیباچهی کتابش میگوید: «… این کتاب، مختصری از علوم امام شافعی، به شمار میآید که آن را به خوانندگان و مشتاقان (علوم و معارف اسلامی و نبوی) عرضه مینمایم.
(و باید دانست که) خود امام شافعی از تقلید خود و دیگر فقهاء، نهی کرده و مردم (یعنی علماء مجتهد) را ترغیب و تشویق کرده، تا خودشان در مسائل این کتاب بنگرند، و توشهای را محتاطانه برگیرند. و فقط خداوندﻷ توفیقدهنده میباشد.»[۲]
و این کتاب- در حالی که کتاب «الام» نیز بر حاشیهاش تحریر گشته – به زیور چاپ، آراسته شده است.
و نویسندهاش نیز از نخستین کسانی به شمار میآید که در مذهب شافعی، دست به قلم برده و قلم فرسایی نموده و کتابی را به رشتهی تحریر در آورده است.[۳]
- «المهذب»: نوشتهی «ابواسحاق ابراهیم بن علی شیرازی» (متوفی ۴۷۶ه). این اثر یکی از آن کتابهایی است که در نزد فقهای شافعیه از جایگاه و ارزش بس والا و شامخ برخوردار است، به طوری که فقهاء پیرامون آن، تصنیفات و نوشتارهای زیادی را نگاشتهاند.
و جایگاه و مقام این کتاب، در حدی است که نقل میکنند: این کتاب و کتاب «الوسیط» امام محمد غزالی، جزء کتبی به حساب میآیند که معیار و ملاک بیشتر تصنیفات و تألیفات فقه شافعی، در نزد متأخرین، شمرده میشوند.
و نگارندهی این کتاب، به سال ۴۵۵ ه شروع به تألیف و تدوین «المهذب» کرد و در روز یکشنبه، آخر رجب المرجب سال ۴۶۹ ه از تدوین و نگارش آن فارغ شد.
ابو اسحاق شیرازی در مقدمهی کتابش میگوید: «در این کتاب» (به توفیق خدا) به بیان اصول و قواعد، و دلایل و براهین، و فروعاتی که در پرتو این اصول و دلایل مُستنبَط میشود، پرداختهام».[۴]
[۱]– ر.ک: «الامام فی کتابه البحث العلمی»، دکتر عبدالوهاب ابوسلیمان ص ۳۵۶
[۲]– هامش کتاب «الام» (۱/۲)
[۳]– کشف الطبری (۳/۱۶۳۵)
[۴]– المهذّب مع شرحه المجموع له (۱/۱۲۱)