وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
۱- بحثِ اهل کتاب و گفتار آنان به موسی و دیدگاه آن ها در مورد مریم و عیسی مطرح می شود.
۲- این سوره، بنا بر خطری که غلوّ و افراط علیه دین دارد، هر چند هم که در پوشش دین ظاهر گردد، نسبت به آن تذکر می دهد.
۳- قسمت اعظم سوره ی مائده در این جزء آمده است. و نزولِ این سوره در لیستِ آخرین سوره های دوران مدنی است. این سوره به بحث در مورد عهد و پیمان با خویشاوندان و بیگانگان، بلکه حتی با کفار، عنایتی خاص نموده است. تا فرد مؤمن بر حفظ و نگهداری این اصل بزرگ، تربیت گردد. ﴿أَوۡفُواْ بِٱلۡعُقُودِ﴾ [المائده: ۱] یعنی: «به عهد و پیمان ها وفا کنید».
۴- این سوره متضمّن هجده حکم است که در سوره های دیگر یافت نمی شود. و در آن هیچ حکم منسوخی وجود ندارد. سعی کن این احکام یا برخی از آن ها را بیاموزی.
۵- بحثی مفصل در مورد بعضی از خوراکی های حرام و بیانِ برخی از حلال ها را آغاز می کند.
۶- آیه ی وضو و ذکر بعضی از موجبات وضو وغسل هم در این سوره (مائده) آمده است.
۷- خالصانه و برای الله گواهی دادن؛ و امر به عدل و داد، حتی با دشمنانی که به آنان بغض داریم. دادگری و عدالت با همگان یک واجب شرعی است.
۸- شناختن روش ارتباط اهل کتاب با پروردگارشان و پیامبران شان، امر مهمی در روش تعامل با آنان خواهد بود.
۹- داستان فراخوان موسی برای ورود به سرزمین مقدس و بیان ارزشِ دعوت به حق و کوشش و تلاش در این راستا. هم چنین مبادرت ورزیدن به هدایت مردم به سوی کار خیر. و نیز اثر صدق و توکل بر الله در نجات یافتن و پیروزی.
۱۰- سخن از خطیر بودن قتلِ ناحق، و زشت و ناپسند بودنِ فساد و فسادکاری و فضل زنده داشتنِ حسّی و معنویِ انسان ها.
۱۱- ذکر نزول کتاب های آسمانی از جانب الله، و توضیح مفصّلِ حکم کسی که بر اساس کتاب آسمانی، حکم نمی کند.
۱۲- تحریم دوستی و موالات با یهود و نصارا، و خطیر بودنِ سکوت علما در مقابل تخلّفات شرعی.
۱۳- تکذیب و ابطال شبهه ی نصارا در مورد عیسی و عرضه ی توبه بر آنان بعد از این جریان؛ پاک و منزه است پروردگار بسیار مهربان!.