چرا قرآن فرموده که کسی جز خدا از جنسیت جنین باخبر نیست اما امروزه بوسیله سونوگرافی مشخص است

الحمدلله
خدای متعال پس از صدو بیست روز از تشکیل جنین، ملائکه ای را مأمور نوشتن زمان اجل و مرگ و غیره جنین میکند، آنگاه ملائکه را از جنسیت نوزاد باخبر می کند، بنابراین قبل از آنکه نوزاد متولد شود یعنی زمانیکه هنوز جنین در داخل شکم مادرش است، علاوه بر خداوند متعال، آن ملائکه هم مطلع می شود که جنسیت جنین چه است.
چنانکه در صحیحین از انس رضی الله عنه روایت است که رسول‎خدا صلی الله علیه وسلم فرمود: ‏«إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَجَلَّ وَکَّلَ بِالرَّحِمِ مَلَکًا، یَقُولُ: یَا رَبِّ نُطْفَهٌ، یَا رَبِّ عَلَقَهٌ، یَا رَبِّ مُضْغَهٌ، فَإِذَا أَرَادَ أَنْ یَقْضِیَ خَلْقَهُ قَالَ: أَذَکَرٌ أَمْ أُنْثَی، شَقِیٌّ أَمْ سَعِیدٌ، فَمَا الرِّزْقُ وَالأَجَلُ، فَیُکْتَبُ فِی بَطْنِ أُمِّهِ». بخاری (۶۵۹۵) و مسلم (۲۶۲۴).‏

یعنی: خداوند فرشته‎ای را مأمور رحم زن باردار می‎کند و پس از استقرار نطفه فرشته می‎گوید: پروردگارا! نطفه است، پروردگار عَلَقه (خون بسته) است، پروردگارا مضغه (پاره گوشتی) است. آنگاه که خداوند متعال اراده فرمود آن نطفه را خلق کند و بیافریند، فرشته عرض می-کند: پروردگارا مرد است یا زن؟ بد بخت است یا سعادتمند؟ رزق او چیست؟ عمرش چقدر است؟ همه اینها را در زمانی که آن انسان در رحم مادر است فرشته می‎نویسد.
هر مرحله چهل روز طول میکشد؛ یعنی چهل روز نطفه، چهل روز علقه، و چهل روز سوم مرحله مضغه (یا تخلیق) گویند، و در انتهای مرحله مضغه ملائکه مامور نوشتن می گردد و از جنسیت نوزاد هم مطلع است.
عبد الله بن مسعود رضی الله عنه می گوید: رسول الله صلی الله علیه وسلم که صادق مصدوق است، فرمود: «إِنَّ أَحَدَکُمْ یُجْمَعُ خَلْقُهُ فِی بَطْنِ أُمِّهِ أَرْبَعِینَ یَوْمًا، ثُمَّ یَکُونُ عَلَقَهً مِثْلَ ذَلِکَ، ثُمَّ یَکُونُ مُضْغَهً مِثْلَ ذَلِکَ، ثُمَّ یَبْعَثُ اللَّهُ مَلَکًا فَیُؤْمَرُ بِأَرْبَعِ کَلِمَاتٍ ..». (بخاری:۳۲۰۸).

یعنی: نطفه هر یک از شما مدت چهل روز در رحم مادر، جمع می شود. سپس تا چهل روز دیگر، به شکل خون بسته (علقه) در می آید. و بعد از چهل روز دیگر، به پاره گوشتی (مضغه)، تبدیل میشود. آنگاه، خداوند، فرشته ای را می فرستد و او را به نوشتن چهار چیز، مأمور می کند..
در انتهای مرحله مضغه است که تخلیق روی می دهد، به دلیل فرموده الله تعالی: « فَإِنَّا خَلَقْنَاکُمْ مِنْ تُرَابٍ ثُمَّ مِنْ نُطْفَهٍ ثُمَّ مِنْ عَلَقَهٍ ثُمَّ مِنْ مُضْغَهٍ مُخَلَّقَهٍ وَغَیْرِ مُخَلَّقَهٍ لِنُبَیِّنَ لَکُمْ» (حج ۵).
یعنی: ما شما را از خاک آفریدیم، سپس از نطفه، و بعد از خون بسته شده، سپس از «مضغه» [چیزی شبیه گوشت جویده شده‏]، که بعضی دارای شکل و خلقت است و بعضی بدون شکل؛ تا برای شما روشن سازیم (که بر هر چیز قادریم).
مخلقه: یعنی‌ پاره‌ای‌ از گوشت‌ دارای ‌صورت‌ واضح‌، هیأت‌ روشن‌ و خلقت‌ کامل‌؛ از چشم‌ و دهان‌ و دست‌ و پا و غیره‌ است.
پس در انتهای مرحله مضغه (که از روز هشتاد شروع می شود و تا صد و بیت روزه طول می کشد) اندک اندک شکل جنین ظاهر می گردد و جنسیت آن نیز به ملائکه مامور خبر داده می شود.
درحالیکه ظاهر آیه آنست که کسی جز الله تعالی جنسیت نوزاد را نمی داند، چنانکه می فرماید: «إِنَّ اللَّهَ عِندَهُ عِلْمُ السَّاعَهِ وَیُنَزِّلُ الْغَیْثَ وَیَعْلَمُ مَا فِی الْأَرْحَامِ وَمَا تَدْرِی نَفْسٌ مَّاذَا تَکْسِبُ غَدًا وَمَا تَدْرِی نَفْسٌ بِأَیِّ أَرْضٍ تَمُوتُ إِنَّ اللَّهَ عَلِیمٌ خَبِیرٌ» (لقمان ۳۴).
یعنی: آگاهی از زمان برپایی قیامت مخصوص خداست، و اوست که باران را نازل می‏کند، و آنچه را که در رحم‏ها(ی مادران) است می‏داند، و هیچ کس نمی‏داند فردا چه به دست می‏آورد، و هیچ کس نمی‏داند در چه سرزمینی می‏میرد؟ خداوند عالم و آگاه است.
حال با جمع بین این آیه و حدیث فوق الذکر نتیجه می گیریم که معنای آیه این است که:
قبل از خلقت نوزاد (یعنی قبل از اتمام مرحله سوم یعنی مرحله تخلیق) ، این تنها خدا است که جنسیت او را می داند، ولی بعد از خلقتش (بعد از تخلیق) و بعد از آنکه به فرشته امر شد تا زمان اجل او را ثبت کند و جنسیت جنین به وی خبر داده شد، علم به جنسیت جنین دیگر جزو غیبیات نیست بلکه جزو عالم شهاده است، زیرا ملائکه مامور نیز از جنسیت نوزاد مطلع شده پس از حالت غیبی خارج شده، از اینرو انسان هم می تواند از طریق ابزارآلات پیشرفته جنسیت جنین را بعد از اتمام مرحله مضغه (چهار ماه) از شکل گیری لقاح بداند و لذا دانستن این