سلفی ها هرگز از روشن نمودن سنت ها و بیان فرایض متروک خسته و دلتنگ نمی شوند. انجام سنّت ها در کنارِ واجبات، نشان دادنِ تصویر کامل و دقیقی از اسلام خواهد بود. پایبندی جامعه ی مسلمان به تمام سنّت ها و واجبات و اجرایی کردن آن ها باعث می شود دین به صورت کامل محفوظ بماند و بدون نقص به نسل های بعدی انتقال یابد.
اما پیروان اندیشه و روش های دیگر به برخی قضیه های دینی توجه نموده و به برخی دیگر بی توجه هستند. بلکه در بیان برخی مسایل تنگ نظر هستند و هرگز بدان تشویق نمی کنند. این کار بازتابِ جهل و عدم آگاهی آنان به حقیقت دین است. زیرا ترک آن بخش و قسمتی که الله متعال بدان امر فرموده است، عدوات و بغض و کینه را به جا می گذارد. الله متعال می فرماید: * َمِنَ الَّذِینَ قَالُوا إِنَّا نَصَارَى أَخَذْنَا مِیثَاقَهُمْ فَنَسُوا حَظًّا مِّمَّا ذُکِّرُوا بِهِ فَأَغْرَیْنَا بَیْنَهُمُ الْعَدَاوَهَ وَالْبَغْضَاءَ إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَهِ وَسَوْفَ یُنَبِّئُهُمُ اللَّهُ بِمَا کَانُوا یَصْنَعُونَ*: (و از کسانى که گفتند: «ما نصرانى هستیم»، از ایشان پیمان گرفتیم، وبخشى از آن چه بدان اندرز داده شده بودند فراموش کردند، و ما تا روز قیامت میانشان دشمنى و کینه افکندیم، و به زودى الله آنان را از آن چه مى‌کرده‌اند خبر مى‌دهد) .
الله متعال بر ایمانِ یهود وقتی به بعضی از آیاتِ کتاب ایمان آوردند و به برخی دیگر کفر ورزیدند، عیب و خرده گیری کرد. کفر آنان فقط به خاطر عدم عمل به آموزه های کتاب الهی بود. مسلمانان هم اگر آن چه را الله متعال با آن مسلمانان را پند و اندرز داده است و رسول صلی الله علیه و سلم آن را واجب کرده است، فراموش کنند، به چنین عقوبتی گرفتار خواهند آمد. از این رو دعوت سلفیت دعوتی کامل است که تمام ارکان اسلام و برنامه هایش را در بر می گیرد. الله متعال فرموده است: *یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا ادْخُلُوا فِی السِّلْمِ کَافَّهً وَلَا تَتَّبِعُوا خُطُوَاتِ الشَّیْطَانِ إِنَّهُ لَکُمْ عَدُوٌّ مُّبِینٌ*: (اى کسانى که ایمان آورده‌اید، همگى به اطاعت درآیید، و گامهاى شیطان را دنبال مکنید که او براى شما دشمنى آشکار است) . عمل کردن به بخشی از شریعت و رها کردن پاره ای دیگر از آن یعنی دنباله روی از شیطان. رویکردی که برخی از فعالانِ میدان اسلامی، به هنگام ترک واجبات با آن کارِ خود را توجیه می کنند و به گمانِ مصلحت دعوت، مرتکب بسیاری از محرّمات می شوند.
خلاصه: زمانی اقامه ی حجت می شود که مداماً اصول و فروعِ دین بیان گردد. این نگرش در مسیرِ حق جای هیچ بهانه ی را باقی نمی گذارد. و هیچ کس حق ندارد از انجام واجبی از واجبات و ترک محرّمات سرپیچی کند.
وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین