سلسله درسهای علمی در راستای دعوت سلفی، اهداف متعددی را دنبال میکند. از جمله:
۱- تحقیق معنای عبودیت و بندگی برای الله متعال و پیروی از رسول الله صلی الله علیه و سلم بر مبنای فهم سلف صالح.
۲- معرفی منهج سلف صالح برای مردم به طور کلی و برای جوانان به طور خاص؛ چرا که جوانان بیش از دیگران در مسیر هدف فتنه ی شهوات و شبهات می باشند.
۳- تصحیح برخی از مفاهیم اشتباه در مورد مفهوم سلف و سلفیت.[۱]
۴- رصد تلاشهای بی وقفه در جهت انکار یا واژگون جلوه دادن سلفیت یا پوشیدن لباسی جز لباس سلفیت بر آن.
۵- پاسخ به انکار برخی از متاخرین مبنی بر اینکه سلف، منهجی در اعتقاد و دعوت به سوی خدا نداشتند.
۶- ابطال این ادعا که: «منهج سلف سالمتر و منهج خلف عالمانه تر و حکیمانه تر است.» یا این ادعا که می گویند: «لفظ «سلف» در این دین بدعت است و مذهبی پنجم است.[۲]
۷- اعتقاد به اینکه سعادت، فلاح، رستگاری، اطمینان، عزت، نصرت و تمکین در دنیا و نیز نجات از آتش دوزخ در آخرت و ورود به بهشت برای ما میسر نخواهد بود مگر اینکه در مسیر این منهج استوار حرکت نموده و گام برداریم.
۸- درآوردن لباس سلفیت از تن کسانی که ادعای سلفیت می کنند، اما چنین نیستند. و منهج پرده از دروغ بودن این ادعا بر می دارد. انتساب به مذهب سلف مستلزم عمل به مقتضیات آن می باشد و اسم به تنهایی برای صحت انتساب به سلفیت، کافی نیست.
۹- پاک کردن مفهوم واژگون و نادرستی که در ذهن برخی در مورد این اسم پاک «سلفیت» ایجاد شده است چنانکه بسیاری از الفاظ مفهومی واژگون و نادرست پیدا کرده اند مانند امر به معروف و نهی از منکر، جهاد و… بلکه لفظ اسلام و مسلمان نیز دچار این واژگونی در مفهوم شده است. و این درحقیقت نتیجه عملکرد اشتباه برخی از منتسبین به اسلام می باشد.
[۱] – برخی سلف یا سلفیت را در گروهی معین یا هیئت یا شیخ یا حرکتی خاص محصور می کنند.
[۲] – و طرح این ادعا که سلفی ها با چنین منهجی آمدند برای رقابت با مذاهب فقهی.