عَنْ أَبِی هُرَیْرَهَ عَنِ النَّبِیِّ قَالَ: «إِنِّی لأَنْقَلِبُ إِلَى أَهْلِی فَأَجِدُ التَّمْرَهَ سَاقِطَهً عَلَى فِرَاشِی فَأَرْفَعُهَا لآکُلَهَا ثُمَّ أَخْشَى أَنْ تَکُونَ صَدَقَهً فَأُلْقِیهَا».
(بخارى:۲۴۳۲).
ترجمه:
ابوهریره میگوید: نبی اکرم فرمود: «چه بسا وارد خانه ام میشوم و خرمایی را میبینم که روی رختخوابم افتاده است. سپس، آنرا بر می دارم تا بخورم. اما از ترس این که مبادا مال صدقه باشد، آنرا می اندازم».