پیامبر اکرم صلی الله علیه وسلم رمز محبت

• بقلم/ دکتر عادل شدی

 

محبت و دوستی پیامبر خدا صلی الله علیه وسلم از نشانه‫های پرفروغ ایمان بخداوند متعال است. و آیا امکان دارد مسلمانی پیامبر اکرم صلی الله علیه وسلم را دوست نداشته باشد؟! آن رسول هدایت و پیک سعادتی که ما را از باتلاقهای ظلمت و تاریکی و جهالت بیرون کشیده، به راه ایمان و نور و رستگاری هدایت نمود. آن آفتاب سعادت و رستگاری که ما را از آتش سوزان کفر و بندگی و ذلت و خواریها نجات داد و در ما روح آزادگی و شهامت و مردانگی و یکتاپرستی دمید!…

جان و مال و پدر و مادر و فرزندان ما فدای او بادا…

پیامبر خدا صلی الله علیه وسلم می‫فرمایند: هیچ یک از شما مؤمن واقعی نمی‫شود، تا آن زمان که من نزد او از فرزند و پدرش، و تمام انسانها عزیزتر نباشم^([۱]).

محبت و دوستی پیامبر اکرم صلی الله علیه وسلم که نشانه‫ی ایمان است باید در کالبد هر انسان از محبت و عشق ورزیدن او بخودش نیز بیشتر شود. چه که او آن کسی است که انسانیت تو را بتو شناسانید، و تو را از پوستین کلفت حیوانیت نجات داد. با لباس زیبای انسانیت و بنده آفریدگار بودن، تو را زینت بخشید. پس شایسته است از بهر انسانیت خویش نیز او را بیش از خود دوست داشته باشی.

روزی حضرت عمر بن الخطاب (رضی الله عنه) که از یاران بسیار نزدیک پیامبر اکرم صلی الله علیه وسلم بود، و در عشق و محبت بدان حضرت نمونه‫ای صادق و مردی والا بود، و در پوستین خود از فرط محبت برسولش نمی‫گنجید، نزد پیامبر خدا صلی الله علیه وسلم آمده گفت: ای رسول خدا! شما نزد من از همه چیز و همه کس جز خودم عزیزتری!

پیامبر اکرم صلی الله علیه وسلم این درجه‫ی والای محبت را کمال ایمان ندانسته، و از او انتظار محبتی بیش از این نموده، بدو فرمود: نه، قسم بدان ذات پاکی که جانم در اختیار اوست، درجه‫ی کمال ایمان آن است که از جانت نیز نزد تو عزیزتر باشم.

عمر خود را بازیافت و در یک لحظه به مکانت و حق پیامبر بر او نگریسته گفت: اما حالا، بخدا سوگند که شما از جانم نیز برایم عزیزتری. آنگاه پیامبر خدا صلی الله علیه وسلم این رتبه‫ی سرشار از صداقت را از او پذیرفته فرمودند: الآن ای عمر! ^([۲])

یعنی؛ ای  عمر! الآن حقیقت را دریافتی و آن را بر زبان راندی، و به درجه‫ی کمال ایمان نایل آمدی…

محبت پیامبر خدا صلی الله علیه وسلم دلیل وفا و نشانه‫ی دریافت حقیقت و کمال ایمان در انسان مؤمن است..

محبت ورزیدن به پیامبر اکرم شرف و مکانتی است که همگان ادعای آن را دارند. خودپرستان و اهل بدعت و نوآوریها در دین، و قبرپرستان و جادوگران و آدمهای شیاد و دغل باز و حتی بسیاری از فاسقان و فاجران نیز دم از محبت رسول خدا صلی الله علیه وسلم می‫زنند، و شعار دوستی و محبت او را ورد زبان خود کرده‫اند! اما واقعیت این است که محبت رسول خدا به شعار و یا ادعا نیست، بلکه این دوستی باید واقعی و صادقانه باشد، و بدون شک دوستی صادقانه و محبت واقعی را نشانه‫هایست چون؛ اطاعت و فرمانبرداری از محبوب در آنچه دستور داده، و دوری از آنچه باعث کدورت و ناراحتی و یا خشم محبوب می‫شود. و همچنین از نشانه‫های محبت رسول خدا صلی الله علیه وسلم این است که خداوند را تنها به روشی که او دستور داده، و به دینی که او آورده باید عبادت کرد. نه بر طبق آنچه دل انسان می‫خواهد، و نه بر طبق بدعتها و خواسته‫های خود، و نه بر طبق رسم و رسوم و من درآوریهای برخی آدمهای نادان و یا مغرض.

از اینروست که رسول اکرم صلی الله علیه وسلم می‫فرمایند: تمامی امت من وارد بهشت می‫شوند، مگر کسی که خودش نمی‫خواهد، و از داخل شدن به بهشت ابا می‫ورزد! گفتند: و چه کسی از رفتن به بهشت ابا دارد؟ آن حضرت فرمودند: هر کس از من پیروی و فرامانبرداری کند وارد بهشت می‫شود، و هر کس از من سرپیچی کند در حقیقت از رفتن به بهشت سر باز زده است^([۳]).

پس محبت و دوستی صادقانه‫ی پیامبر اکرم صلی الله علیه وسلم در برگزاری مراسم ولادت، و یا سوگواریها، و روضه‫خوانیها، و یا سرودن برخی قصائد و شعرهای آمیخته با افراطگریها و تندرویها و تعریفهای بیجا و نادرست نیست. واقعیت دوستی ورزیدن و محبت به رسول اکرم صلی الله علیه وسلم در؛ پیروی از راه و رسم او، و احترام به دین او، و زنده کردن سنت و اخلاق و زندگی او، دفاع از او و از گفتار و کردار او، و بر سر و چشم نهادن دستورها و فرمانهای او، و ابراز احترام و اجلال او در هنگام سخن گفتن از او، و صلوات و درود فرستادن بر او هر وقت نام مبارکش به میان آمد، و دوری از خودسازیها و من درآوریهای افراد نادان و مغرض در دین و شریعت او، و دوستی با یاران او و دفاع از آنها، و احترام و تقدیر از رشادتها و بزرگیها و زحمتهایشان، و دشمنی و مقابله با هر آنکسی که راه و رسم پیامبر اکرم صلی الله علیه وسلم را مورد هجوم قرار می‫دهد، و یا با شریعت و قانون و دین و مرام او کوس جنگ می‫سراید، و یا یاران پیامبر خدا صلی الله علیه وسلم و شاگردان و دست‫پرورده‫هایش که دین را از زبان آن حضرت به ما رسانده‫اند را مورد اهانت و تمسخر قرار داده از مکانت و جایگاهشان می‫کاهد؛ و در چنین مواردی تجلی می‫کند. و هر کس چیزی از این موارد را پایمال کرد، در حقیقت از دوستی پیامبر خدا صلی الله علیه وسلم فرسنگها دور است و به اندازه‫ی مخالفتش با این موارد از جاده‫ی مستقیم و راه حق لغزیده است.

بطور مثال؛ پیامبر اکرم صلی الله علیه وسلم می‫فرمایند: هر کس در این راه و رسم و آئین ما چیزی که از آن نیست بیفزاید، مردود و غیر قابل قبول است^([۴]).

و همچنین می‫فرمایند: به شدت از نو آوریها و من درآوریها دوری کنید، چرا که هر چیز جدید و نو آوری در دین بدعت و نادرست است^([۵]).

دین اسلام توسط پروردگار یکتا بصورت تمام و کمال بر پیامبر اکرم صلی الله علیه وسلم نازل شده، و آن حضرت آنگونه که شایسته بود، دین را به ما رسانیدند، و خداوند متعال در نهایت فرمودند:

â الْیَوْمَ أَکْمَلْتُ لَکُمْ دِینَکُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَیْکُمْ نِعْمَتِی وَرَضِیتُ لَکُمُ الإِسْلاَمَ دِیناًá [مائده: ۳].

{ … امروز ( احکام ) دین شما را برایتان کامل کردم و ( با عزّت بخشیدن به شما و استوار داشتن گامهایتان ) نعمت خود را بر شما تکمیل نمودم و اسلام را به عنوان آئین خداپسند برای شما برگزیدم…}.

با وجود تمام اینها، متأسفانه برخی از خودپرستان و دشمنان زیرک، و یا دوستان نادان چیزهایی از خود درمی‫آورند و بر پیشانی دین می‫چسبانند، و این بدعتها و نوآوریها و من درآوریها را جالب و زیبا و نیکو شمرده، ادعا می‫کنند آنها از دلایل و نشانه‫های محبت و دوستی رسول پاک صلی الله علیه وسلم است. و احیانا ظلم و ستم و پستی آنها به درجه‫ای می‫رسد که بر پیامبر خدا صلی الله علیه وسلم دروغهایی نسبت می‫دهند، و حدیثها و روایتهایی بر زبان آن حضرت صلی الله علیه وسلم می‫سازند، و می‫گویند: ما به نفع او دروغ می‫گوئیم، نه بر علیه او!

این جاهلان نادان غافلند از اینکه این کارشان بزرگترین توهین و زشت‫ترین خیانت و از پست‫ترین راههای گمراهی و ضلالت است. آنها با این کارشان ناخواسته و یا نادانسته با خنجر زهراگین سینه‫ی دین را می‫شکافند! آیا این کوته فکران بخود مغرور نمی‫دانند که دین خداوند و شریعت اسلام و آئین پروردگار کامل است و هیچ نیازی به دروغها و من‫درآوریهای آنها ندارد؟!

و همانطور که اشاره رفت؛ احترام مدرسه‫ی پیامبر، و شاگردان و دست‫پرورده‫های مکتب رسالت، و یاران و دوستان آن حضرت که جان و دل و روح و روان خویش را در راه به ثمر رسیدن درخت جاویدان اسلام فدا کردند، از احترام و اقرار به مکانت و جایگاه رسول پاک پروردگار است، و اهانت و یا ناسزا گفتن آنها نهایت پستی و رذالت و بدطینتی را می‫رساند.

و از اینروست که پیامبر صلی الله علیه وسلم بشدت از دشنام و ناسزا گفتن یارانش برحذر داشته، می‫فرمایند: یاران و دوستان مرا دشنام و ناسزا مگوئید. اگر کسی از شما به اندازه کوه احد طلا و جواهرات در راه خداوند صدقه دهد، ارزش آن چون یک مشت، و یا حتی نیم مشت، از آنچه آنها در راه خداوند بخشیده‫اند نخواهد بود^([۶]).

چون که امروز درخت تنومند اسلام سر بر آسمان افراشته و در نهایت عزت و شرافت است، و خدمت به آن مایه سرافرازی و فخر است، در حالیکه یاران پیامبر اکرم صلی الله علیه وسلم همراه با آن حضرت در روزهای سخت و وحشتناک جامعه‫ی سرشار از ظلم و جور و ستم، اسلام را چون أخگر سوزان در دست خود نگاه داشته بودند، و در آنروزهایی که اسلام تازه جوانه می‫زد از آن پاسبانی کردند، و در ساعتهای نیاز در راه آن جانفشانی کردند.

و امروز برخی مغرضان سودجو، و مذهب فروشان بی‫وجدان با کمال وقاحت پا بر ضمیر خود نهاده، عقل و منطق و اخلاق و احترام را پایمال کرده با جسارت و تندخوئی یاران و دوستان مکتب رسول الله صلی الله علیه وسلم را مورد لعن و نفرین قرار می‫دهند، و بر وزیران و مستشاران و پدر زنهای پیامبر؛ حضرت ابوبکر و حضرت عمر لعنت می‫فرستند، و مادر مؤمنان عائشه صدیقه را بدآنچه خداوند در سوره مبارکه نور براءت و پاکدامنی ایشان را از آن بیان داشت، تهمت ناروا می‫زنند. و سپس با کمال پر روئی ادعا می‫کنند رسول خدا صلی الله علیه وسلم را دوست دارند، و با این حرکتهای زشت و نابجا از خانوداه و اهل بیت پیامبر اکرم صلی الله علیه وسلم دفاع می‫کنند!!..

و از جمله این سودجویان کینه توز، و یا دوستان نادان آنهائی هستند که چون مسیحیان و یهودیان پیامبر اکرم صلی الله علیه وسلم را از مقام و رتبه‫ی بشریت بالا برده، او را با اوصاف و تعریفهایی که تنها سزاوار خداوند متعال است یاد می‫کنند.

و این در حالی است که رسول خدا صلی الله علیه وسلم بشدت از اینکه در مورد او زیاده‫روی و افراط و تندروی شود بازداشته و فرموده‫اند: چون مسیحیان مرا وصف و ثنا نکنید و در حق من تندروی و افراط نورزید، من جز بنده و برده‫ی پروردگارم هیچ نیستم، پس بگوئید؛ بنده‫ی خدا و فرستاده‫ی او^([۷]).

و جای بسیار تعجب است که با وجود این سخن واضح و روشن پیامبر خدا صلی الله علیه وسلم امروزه برخی افراد نادان را می‫یابی که از پیامبر رزق و روزی و یا شفای بیمارانشان را می‫طلبند، و از آن حضرت می‫خواهند آنها را از سختیها و خطرها نجات دهد، و از او چیزهایی می‫خواهند و تمنا دارند که تنها خداوند توان برآوردن آنها را دارد، و شایسته نیست جز از خداوند از کسی دیگر چنین خواسته‫ها ودعاهایی طلب شود.

سپس با کمال وقاحت و جهالت ادعا می‫کنند که این حرکتهای بیجا و مخالف با اسلام و فرامین رسول اکرم صلی الله علیه وسلم از نشانه‫های محبت و دوستی آن حضرت صلی الله علیه وسلم است. این کارهای خود ساخته اگر چه در ظاهر براق و زیبا می‫نماید در حقیقت جز علامت جهل و نادانی و شرک و مخالف با خداوند و رسول پاکش صلی الله علیه وسلم نشانه‫ی هیچ چیز دیگری نمی‫تواند باشد!

 

([۱]). به روایت امام بخاری و امام مسلم نیشابوری.

([۲]). به روایت امام بخاری.

([۳]). به روایت امام بخاری و امام مسلم نیشابوری.

([۴]). به روایت امام بخاری و امام مسلم.

([۵]). به روایت اصحاب سنن.

([۶]). به روایت امام بخاری و امام مسلم.

([۷]). به روایت امام بخاری.