در پست قبلی بحثی داشتیم با عنوان “چند همسری”. در آن مقاله گفتیم که معمولا مردان بیشتر در معرض آسیب و از بین رفتن هستند که این مساله عوامل مختلفی می تواند داشته باشد و این مساله سبب می شود تا جمعیت مردان نسبت به زنان کمتر باشد و زنان بیوه و بی سرپرست شوند که در پست های بعدی به آن خواهم پرداخت.
خوب طبیعتا افرادی هستند که به این بحث اعتراض دارند و با مساله ی چندهمسری مخالف هستند به همین جهت در این پست به بررسی و پاسخ یک اعتراض خواهم پرداخت.
اعتراض: حال که اختیار کردن چند همسر برای مرد از نظر شرع و قانون مشکلی ندارد پس چرا این حق به زن هم داده نشده است که چند مرد را اختیار کند؟ و به عبارتی اگر بالعکس شد یعنی جمعیت زنان کمتر از جمعیت مردان شد در چنین حالتی برای زن اجازه هست که چند شوهر اختیار کند؟
اگر پاسخ این اعتراض را با ادله ی شرعی و از نگاه اسلام بدهم، ممکن است مجددا برخی اعتراض کنند که اسلام حق زنان را پای مال کرده است و به مردان بیشتر اهمیت داده است و… لذا شاید حرف اسلام را نپذیرند به همین جهت این اعتراض را از نظر علمی پاسخ خواهم داد تا بدانیم این کار نه تنها خوب نیست بلکه آسیب هایی را هم برای زن و جامعه به دنبال دارد.
اما پاسخ به این اعتراض:
از نظر روان شناسى و علمی بین ساختار روانى، گرایشها و عواطف زن و مرد تفاوت های زیادی وجود دارد. روان شناسان معتقدند که زنان به طور طبیعى «تک شوهرگرا» مىباشند و فطرتا از تنوع همسر گریزانند و خواستار این هستند که در حمایت عاطفى و عملى یک مرد باشند و به عبارتی تنوع گرایى «چند شوهری» در زنان نوعى بیمارى است ولى مردان ذاتا و فطرتا تنوع گرا و «چند زنگرا» مىباشند.
زنان در ایام معینى قابلیت تأمین جنسى مردان را ندارند. حال سوال این است: در برابر این حقیقت چه باید کرد؟
در اینجا سه راه وجود دارد:
همیشه تعدادى از زنان در محرومیت کامل جنسى باشند.
راه و روابط نامشروع جنسى گشوده شود.
به طور مشروع و قانونمند باقیود و شرایطى عادلانه راه چند همسرى گشوده شود.
دین مبین اسلام راه سوم که بهترین راه است را گشوده و اجازه چند زنى را تنها به مردانى داده است که توانایى این کار را داشته و آن را عادلانه انجام دهند و در این زمینه تاکیدهای زیادی شده است تا جایی که الله متعال در قرآن می فرماید: «فَإِنْ خِفْتُمْ أَلاَّ تَعْدِلُواْ فَوَاحِدَهً» (نساء/۳): (اگر می ترسید که نتوانید میان زنان عدالت را رعایت کنید پس به یک زن اکتفاء کنید).
به این ترتیب این مساله نه تنها به ضرر زنان نیست؛ بلکه بیشتر براى تأمین مصالح و منافع آنان است.
ضرر و آسیب دیگر این است اگر زنی چند شوهر اختیار کند بهداشت و سلامت نسل آینده به خطر مىافتد به طوری که شناخت نسب ها از بین خواهد رفت و عواطف خانوادگى از بین خواهد رفت و در نتیجه تمایل به زاد و ولد وجود نخواهد داشت. چون هر کس فرزند خودش را دوست دارد و براى او سرمایه گذارى مىکند اما کسى که نسبش به او مشکوک است یا اصلا معلوم نیست که آن بچه از کدام شوهر است در نتیجه تعهدى نسبت به فرزند نخواهد بود و این به ضرر زن است.
سخن پایانی
از آنجایی که تمامی احکام اسلام متناسب با نیازهاى واقعى و خصلتهاى ذاتى انسانها وضع گردیده است به این ترتیب زن می تواند فقط یک شوهر داشته باشد و اگر زنی تک شوهرگرا نباشد در حقیقت این زن بیمار است و این تنها از دیدگاه اسلام نیست بلکه سایر جوامع و ادیان و حتی مخالفین اسلام هم به این واقعیت رسیده اند که زن تک شوهرگرا می باشد.
🏼نویسنده: امید خزاعی