پاسخ به بعضی از شبهات قبر پرستان (۳)

ما تنها الله را عبادت می کنیم، این پناه گرفتن و دعا کردن ازآنان عبادت نیست.

جواب شبهه:

دانستن این نکته لازم است که الله تعالی بر انسان عبادت خالصانه را فرض نموده است که این امر از جمله حق الله بر بندگانش می باشد. چنانچه می فرماید: {ادْعُواْ رَبَّکُمْ تَضَرُّعاً وَخُفْیَهً إِنَّهُ لاَ یُحِبُّ الْمُعْتَدِینَ} [۱۵][۱۵] (با حالت زاری و پنهانی و در دل پروردگار خویش را بخوانید براستی او تجاوزگران را دوست ندارد). دعا کردن عبادت است به همین دلیل دعا کردن از غیر الله شرک به اوست. چون تنها کسی که شایسته دعا نمودن و عبادت کردن است و می توان به او امید داشت تنها خدایی می باشد که هیچ شریکی ندارد. حال که دانستیم دعا کردن، عبادت است و شب و روز، با حالت خوف و امید او را می خوانیم و عبادت می کنیم پس اگر در همان حال از پیامبری یا یکی دیگر از مخلوقات طلب چیزی کنیم در حقیقت در عبادت خداوند متعال کس دیگر را شریک نموده ایم. پروردگار عالم می فرماید: {فَصَلِّ لِرَبِّکَ وَانْحَرْ} [۱۶][۱۶] (برای پروردگارت نماز بخوان و قربانی نما). پس اطاعت و قربانی کردن برای الله عبادت است، و اگر آن را برای مخلوقی، پیامبری یا جنی یا غیر آن دو قربانی کنیم، به تحقیق غیر الله را در عبادت شریک او قرار داده ایم.
مشرکانی که قرآن در زمان آنها نازل شد، ملائکه، صالحان و لات را عبادت می کردند و عبادت کردنشان به شکل دعا، ذبح، توکل و امثال اینها خود را نمایان می کرد و در همان حال به بندگی الله اعتراف می کردند و به اینکه تحت سلطه و قدرت خداوند هستند و اقرار می کردند به اینکه اوست امور را تدبیر می کند اما به خاطر جاه و منزلت آنها(پیامبران، ملائکه و…) به طرفشان دعا و امید شفاعت داشتند و این امر بسیار جدی و غیر قابل اغماض است.

[۱۵][۱۵] سوره الأعراف:۵۵
[۱۶][۱۶] سوره الکوثر:۲