وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
یکی دیگر از دعاهای مأثور از پیامبر صلی الله علیه و سلم که با توسل به اسماء حسنی دعا نموده، این است: «اللهم إنی أسألک بأن لک الحمد، لا إله إلا أنت، المنان، بدیع السموات والأرض، یا ذالجلال والإکرام»: «بار الها! همانا من با توسل به اینکه، تمام حمد و سپاس‌ها مخصوص توست، معبود برحقی جز تو نیست. تو نعمت و منت [ زیادی بر بندگان ] نهاده‌ای. به وجود آورنده‌ی آسمان‌ها و زمینی. ای صاحب جلال، شکوه و اکرام، از تو مسألت می‌نمایم». ترمذی مانند این حدیث را روایت کرده و لفظ این حدیث، از کسی دیگر است.[۱]
ابن قیم می‌گوید: «این درخواست پیامبر صلی الله علیه و سلم از خدا و متوسل شدن به سوی خدا با حمد و سپاس خدا و اینکه هیچ معبود برحقی جز او نیست و بسیار نعمت دهنده است، می‌باشد. پس این دعا، متوسل شدن به سوی خدا با اسماء و صفات خداست. خواستن چیزی از خدا با توسل به اسماء و صفات خدا، زودتر برآورده می‌شود و دعای انسان اجابت می‌گردد».[۲]
باید دانست دعا کردن به وسیله‌ی نام‌ها و صفات نیکوی خدا، یکی از درجات بر شمردن اسماء حسنی است که پیامبر صلی الله علیه و سلم درباره‌اش فرموده است: «إن لله تسعه وتسعین اسماً من أحصاها دخل الجنه»: «الله نود و نه اسم دارد، هرکس آنها را بر شمرد، داخل بهشت می‌گردد». بخاری و دیگران این حدیث را روایت کرده‌اند.[۳]
(برگرفته از شرح تیسیر العزیز کتاب توحید محمد بن عبدالوهاب)
[۱]– ابن مبارک در «الزهد»، شماره‌ی ۱۱۷۱؛ امام احمد در «المسند»، ۳/۱۲۰؛ ابوداود در سننش، شماره‌ی ۱۴۹۵؛ ترمذی در سننش، شماره‌ی ۳۵۴۴؛ نسائی در سننش، شماره‌ی ۱۳۰۰؛ طبرانی در «الدعاء»، شماره ی ۱۱۶؛ حاکم در «المستدرک علی الصحیحین»، شماره‌ی ۱۸۵۷؛ ابن حبان در صحیحش، شماره‌ی ۸۹۳ و دیگران این حدیث را از انس رضی الله عنهروایت کرده‌اند. اسناد این حدیث خوب است و حدیثی صحیح می‌باشد.
[۲]– بدائع الفوائد، ۱/۲۸۲، عالم الفوائد.
[۳]– بخاری در صحیحش، شماره‌ی ۷۳۹۲ و مسلم در صحیحش، به شماره ی ۲۶۷۷ این حدیث را از ابوهریره روایت کرده‌اند.