«مَنْ نَفَّسَ عَنْ مُومِنٍ کُرْبَهً مِنْ کُرَبِ الدُّنْیا نَفَّسَ اللَّهُ عَنْهُ کُرْبَهً مِنْ کُرَبِ یَوْمَ الْقِیَامَهِ وَمَنْ یسَّرَ عَلَى مُعْسِرٍ اللهُ عَلَیهِ فِى الدُّنْیا وَالْآخِرَهِ».[۱]
«هر کس تنگی و غمی از تنگیها و غمهای دنیا را از مؤمنی برطرف کند، خداوند تنگی و غمی از تنگیها و غمهای قیامت را از او برطرف میکند و هر کس با بدهکار تنگدستی، آسانگیری کند، خداوند در دنیا و آخرت با او آسانگیری میکند».
[۱]– مسلم، ۴۸۶۷٫