۱- سلام بر آنها و دعای مغفرت و رحمت برایشان.
۲- عبرت و یاد آوری مرگ و آخرت.
آیا مسافرت برای زیارت قبور صحیح است؟
با توجه به حدیث شد الرحال: «عن أبی سعید الخدری قال سمعت رسول الله یقول: لا تشد الرحال إلا إلى ثلاثه مساجد: مسجدی هذا، والـمسجد الحرام، والـمسجد الاقصى» .
یعنی: «مسافرت نکنید مگر بهسوی سه مسجد: مسجد من (مسجدالنبی)، و مسجدالحرام (خانه خدا) و مسجدالاقصی (در بیت المقدس فلسطین)».
علما مسافرت به نیت زیارت را برای غیر از سه مکان مذکور در حدیث جایز ندانسته و آن را معصیت میپندارند . زیرا حکم حرام بودن سفر به قصد زیارت بغیر از مساجد سهگانه، همان فهم اصحاب از این حدیث است.
البته نهی مذکور در حدیث شامل سفر برای تجارت و یا طلب علم و دیدار دوستان و آشنایان نیست همانطور که شیخ الاسلام در فتاوای خود آورده است .
شاه ولی الله دهلوی در این باره میگوید: «مردم دوران جاهلیت به قصد زیارت اماکن مقدسه مسافرت میکردند وبه گمان خود از آنها تبرک میجستند. طبیعی است که در این عمل نوعی تحریف و فساد است که برای همگان روشن است. رسول الله راه فساد را مسدود کرد تا امور و شعائر دینی با امور و شعائر غیر دینی به هم آمیخته نشوند و همچنین این عمل راهی برای عبادت غیر خدا نگردد و من بر این باورم که قبر و محل عبادت هر ولی از اولیاء الله و کوه طور به صورت یکسان مشمول نهی میباشند و دارای یک حکم هستند» .
از بزرگترین فتنهها و بلایایی که بعد از قرون ثلاثه بر مسلمین اتفاق افتاد تعظیم قبور انبیاء و اولیاء و صالحان وتبرک بدانها با شیوههای مختلف و مبتدعانه بود و اولین کسانی که این بدعت را در میان مسلمین شایع کردند دولت عبیدیه سپس به تبعیت از آنها اصحاب طریقه صوفیه بودند .
و متأسفانه به مرور در اکثر سرزمینهای اسلامی رواج یافت. از جمله مشهورترین قبور اولیاء میتوان به قبور زیر اشاره کرد:
خالد بن ولید در حمص، صلاح الدین ایوبی، محی الدین ابن عربی در دمشق، ابو ایوب انصاری در استانبول، حسین بن علی در کربلا، ابوحنیفه، موسی کاظم، عبدالقادر گیلانی و فیروز کرخی در بغداد، بدوی در طنطاء مصر و…
ابن تیمیه میگوید: «بعضی از محل قبور اولیاء یقینی نبوده و جای شک دارد و میگوید: دلیل مکان اکثر قبور خواب، توهم یا نقل قولهایی که قابل اعتماد نیستند، میباشد» .