ابوبکررضی الله عنه در این آیه، صاحب یعنی یار دلسوز پیامبر نامیده میشود.
او، تنها یار رسولخدا صلی الله علیه وآله وسلم و یکی از آن دو نفری است که سومینشان، خدای متعال بود و در آن هنگام که نصرت و یاری الهی، بر پیامبرصلی الله علیه وآله وسلم نازل شد، همراه ایشان بود.
ابوبکر صدیق رضی الله عنه، از میان صحابه، تنها کسی است که به همراهی پیامبرصلی الله علیه وآله وسلم در مواقع خاص مفتخر گردیده است.
مواقعی از قبیل: سفر هجرت. همراهی با پیامبرصلی الله علیه وآله وسلم و نگهبانی از ایشان در سایهبانی که در جنگ بدر برای آن حضرت صلی الله علیه وآله وسلم درست کردند. همراهی با رسولخداصلی الله علیه وآله وسلم به هنگام عرضهی دعوت به قبایل عرب در موسم حج و….
تمام سیرتشناسان به این اذعان کردهاند که تنها ابوبکررضی الله عنه در مواقع خاص و البته پرافتخار به همراهی پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله وسلم مفتخر شده است.
بنا بر نص قرآن، ابوبکررضی الله عنه تنها یار و همراه رسولخداصلی الله علیه وآله وسلم در غار بود و از اینرو «یار غار» نامیده میشود.
بخاری و مسلم رحمهما الله از انس روایت کردهاند که ابوبکر صدیق رضی الله عنه فرموده است: هنگامی که در غار بودیم، به پاهای مشرکان نگریستم که بالای سرمان بودند؛ گفتم: «ای رسولخدا! اگر یکی از آنها به پایین پایش نگاه کند، حتماً ما را میبیند.» رسولخداصلی الله علیه وآله وسلم فرمودند: (یا أبابکر ما ظنک باثنین اللّه ثالثهما) یعنی: «ای ابوبکر! گمان تو دربارهی دو نفر که سومینشان، خدا است، چه میباشد؟»
تمام اهل حدیث (حدیثشناسان)، این حدیث را صحیح دانستهاند و حتی دو نفر از آنان هم در مورد صحت و درستی این حدیث، با یکدیگر اختلاف ندارند.
نص قرآن نیز، درستی این حدیث را تأیید میکند.