خدواند متعال، میفرماید:
«اگر پیامبر را یاری نکنید، خدواند، (او را یاری میکند، همانگونه که قبلاً) او را یاری کرد؛ آنگاه که کافران، او را (از مکه) بیرون کردند، در حالی که او، دومین نفر بود (و تنها یک نفر به همراه داشت). هنگامی که آن دو (پیامبر و ابوبکر) در غار (ثور) بودند، (ابوبکر، ناراحت بود که مبادا به پیامبر گزندی، از سوی مشرکان برسد.) در این هنگام پیامبر خطاب به رفیقش گفت: غم مخور که خدا با ما است. پس خداوند، آرامش خود را بر او نازل کرد (و ابوبکر در پرتو الطاف الهی، آرام گرفت.) و خداوند، پیامبرش را با سپاهیانی یاری فرمود که شما، آنان را ندیدید و سخن کافران (و شرک و توطئهشان دربارهی قتل پیامبر) را پایین کشید (و ناکام نمود) و در هر حال کلمهی الله و سخن (و شریعت) الهی، بالا و برتر است و خداوند، باعزت و حکیم میباشد.»..
(توبه:۴۰)
در این آیه، دلایلی در مورد فضیلت و جایگاه والای ابوبکررضی الله عنه وجود دارد که میتوان موارد زیر را نام برد:
۱ـ خدای متعال، در این آیه به صراحت بیان میکند که کافران و مشرکان، رسولخداصلی الله علیه وآله وسلم را از مکه بیرون راندند. بنابراین خروج و بیرون شدن ابوبکر رضی الله عنه به همراه پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله وسلم نیز واقعیتی است تاریخی که نشان میدهد، فشار مشرکان بر مؤمنان و از جمله ابوبکر رضی الله عنه سبب شده که ناگزیر به ترک مکه شوند.