نماز عیـدین

وَعَنْهُ رضی الله عنه قَالَ: خَطَبَنَا النَّبِیُّ صلى الله علیه وسلم یَوْمَ الاضْحَى بَعْدَ الصَّلاهِ، فَقَالَ: «مَنْ صَلَّى صَلاتَنَا وَنَسَکَ نُسُکَنَا فَقَدْ أَصَابَ النُّسُکَ، وَمَنْ نَسَکَ قَبْلَ الصَّلاهِ فَإِنَّهُ قَبْلَ الصَّلاهِ وَلا نُسُکَ لَهُ». فَقَالَ أَبُو بُرْدَهَ، خَالُ الْبَرَاءِ: یَا رَسُولَ اللَّهِ، فَإِنِّی نَسَکْتُ شَاتِی قَبْلَ الصَّلاهِ، وَعَرَفْتُ أَنَّ الْیَوْمَ یَوْمُ أَکْلٍ وَشُرْبٍ، وَأَحْبَبْتُ أَنْ تَکُونَ شَاتِی أَوَّلَ مَا یُذْبَحُ فِی بَیْتِی، فَذَبَحْتُ شَاتِی وَتَغَدَّیْتُ قَبْلَ أَنْ آتِیَ الصَّلاهَ، قَالَ: «شَاتُکَ شَاهُ لَحْمٍ». قَالَ: یَا رَسُولَ اللَّهِ، فَإِنَّ عِنْدَنَا عَنَاقًا لَنَا جَذَعَهً هِیَ أَحَبُّ إِلَیَّ مِنْ شَاتَیْنِ، أَفَتَجْزِی عَنِّی؟ قَالَ: «نَعَمْ، وَلَنْ تَجْزِیَ عَنْ أَحَدٍ بَعْدَکَ». (بخارى:۹۵۵)

براء بن عازب رضی الله عنه می‏گوید: رسول خدا صلى الله علیه وسلم در خطبه نماز عید قربان، فرمود: «هر کس که مثل ما نماز بخواند و بعد از نماز، مثل ما قربانی کند، قربانی اش بجا می باشد. و هر کس که قبل از نماز، ذبح کند، از او پذیرفته نمی شود». راوی میگوید: دایی من ؛ابوبرده؛ عرض کرد: یا رسول الله ! من قبل از نماز، قربانی خود را ذبح نمودم چون فکر می‏کردم که امروز، روز خوردن و نوشیدن است. و همچنین دوست داشتم که نخست، گوسفندم در خانه ام ذبح گردد. لذا قبل از اینکه به نماز بیایم، از گوشت آن خوردم. آنحضرت صلى الله علیه وسلم فرمود: «گوسفند تو برای گوشت خوردن، ذبح شده است». ابو برده گفت: ما یک ماده بزغاله خرد سالی داریم که از دو گوسفند، نزد مناز پسندیده تراست. آیا قربانی کردن آن، درست است؟ رسول الله صلى الله علیه وسلم فرمود: «بلی، اما بعد تو، برای کسی دیگر، جایز نیست».