ابوسعید خدری رضی الله عنه میگوید: رسول الله صلى الله علیه وسلم روز عید فطر و عید قربان، به عیدگاه می رفت و اولین کاری که انجام میداد، برگذاری نماز بود. پس از اتمام نماز، مقابل نمازگزارانی که در صفها نشسته بودند، می ایستاد و به موعظه آنها می پرداخت، آنان را وصیت می کرد و دستورات لازم را صادر می فرمود. و اگر می خواست لشکری را به جایی اعزام نماید، یا دستور انجام کار دیگری بدهد، در همانجا اقدام می کرد. آنگاه، بر می گشت. راوی می گوید: پس از رسول خدا صلى الله علیه وسلم مردم به همین شیوه عمل می کردند تا زمان مروان، فرا رسید. روزی با مروان که حاکم مدینه بود به عیدگاه رفتم. در آنجا، منبری وجود داشت که کثیر بن صلت آن را ساخته بود. ناگهان، متوجه شدم که مروان می خواهد قبل از نماز، بالای منبر برود و خطبه بخواند. من لباسش را گرفتم و او را پایین کشیدم. ولی او خود را از دست من، رها ساخت و بالای منبر رفت و قبل از نماز، بایراد خطبه پرداخت. گفتم: بخدا سوگند، شما سنت رسول الله صلى الله علیه وسلم را تغییر دادید. مروان گفت: ای ابوسعید! آنچه را تو میدانی اکنون نمیشود بر آن عمل کرد. گفتم: به خدا سوگند، آنچه را که میدانم، بهتر است از آنچه که نمیدانم. ( یعنی خطبه بعد از نماز، بهتر است از خطبه قبل از نماز). مروان گفت: چون مردم بعد از نماز، برای شنیدن خطبه ما نمینشینند، بدینجهت آنرا قبل از نماز، خواندم.
وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین