وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
نشانه‌های رستاخیز را به چهار بخش تقسیم می‌کنیم:
بخش یکم: نشانه‌های کوچکی که پیشتر روی داده‌اند.
بخش دوم: نشانه‌های کوچکی که در گذشته و حال روی می‌دهند و تکرار می‌شوند.
بخش سوم: نشانه‌های کوچکی که هنوز رخ نداده‌اند.
بخش چهارم: نشانه‌های بزرگ.
بخش اول: نشانه‌هایی که روی داده‌اند:
منظور نشانه‌هایی است که روی داده، پایان پذیرفته‌اند و تکرار نمی‌شوند. البته این گونه نشانه‌ها بسیارند و ما در این جا به برخی از آن‌ها اشاره می‌کنیم.
گفتار اول: بعثت و وفات رسولالله ص
از جمله نشانه‌های رستاخیز، بعثت و وفات رسولالله ص می‌باشد.
در حدیث امام بخاری و امام مسلم از سهل‌بن‌سعد چنین نقل شده است: رسولالله ص را دیدم که با بلند کردن دو انگشت میانه و سبابه، فرمود: بعثت من و رستاخیز، مانند این دو انگشت به هم نزدیک هستند.
و در روایت دیگری آمده است:
«بُعِثْتُ وَالسَّاعَهُ کَهَاتَیْنِ».
صحیح الجامع الصغیر (۵/۲۱۳)
«فاصله‌ی بعثت من و وقوع رستاخیز این اندازه است.» آن‌گاه با دو انگشت میانه و سبابه، در حالی‌که آن‌ها را بلند کرده بود، اشاره می‌کرد».
در بخاری و مسلم و سنن ترمذی از انس‌بن‌مالک چنین نقل شده است:
«بُعِثْتُ وَالسَّاعَهُ کَهَاتَیْنِ، کَفَضْلِ إِحْدَاهُمَا عَلَى الأُخْرَى وَ ضَمَّ السَّبَّابَهَ وَالْوُسْطَى».
صحیح الجامع الصغیر(۳۸۴/۱۰)
«فاصله‌ی آمدن من و وقوع رستاخیز، مانند بلندی این انگشت بر دیگری است. آن‌گاه انگشت سبابه و میانه را کنار هم قرار داد».
در کتب سیره آمده است که یهود درباره‌ی رسولالله ص می‌گفتند: بعثت محمد همراه با وقوع رستاخیز است.