نسبت دادن القاب به اهل سنت و جماعت

یکی از علامت های اهل بدعت چنانکه علما بیان داشته اند، به کار بردن القابی در مورد اهل سنت و جماعت است که در راستای تحقیر و عیبجویی بر آنها اطلاق می کنند.

ابوحاتم رازی رحمه الله می گوید: «علامت جهمیه این است که اهل سنت را مشبهه می نامند. و علامت قدریه، جبریه خواندن اهل سنت و جماعت و علامت مرجئه مخالف و نقصانیه خواندن اهل سنت و جماعت می باشد.[۱] و علامت رافضه، ناصبی خواندن اهل سنت می باشد. درحالی که اهل سنت تنها یک اسم دارد و محال است که همه ی این اسم هارا در برداشته باشد.[۲]

و شیخ اسماعیل صابونی رحمه الله می گوید: «علامت های بدعت در اهل بدعت واضح و آشکار است. بارزترین علامت های اهل بدعت عبارتند از: شدت دشمنی آنها با حاملان احادیث رسول الله  صلی الله علیه و سلم و تحقیر آنها و حشوی و جاهل و ظاهری و مشبهه خواندن آنها؛ و اینکه بر این باورند احادیث رسول الله  صلی الله علیه و سلم بخشی از علم نیست. و بلکه علم نزد آنها همان است که شیطان به آنها القا می کند و ثمره ی عقل  های فاسد و وسوسه های تاریکی است که در سینه های آنها موج می زند».[۳]

[۱] – از آنجایی که مرجئه معتقد به افزایش و کاهش و بخش پذیری ایمان نیستند و اهل سنت در این زمینه با آنها مخالف است کلمه ی «نقصانیه» را بر آنها اطلاق می کنند چرا که اهل سنت معتقد به افزایش و کاهش (نقصان) ایمان می باشند.

[۲] – شرح اصول اهل السنه، لالکائی: ۱/۱۷۹؛ عقیده السلف اصحاب الحدیث، اسماعیل انصاری، ضمن مجموعه الرسائل المنیریه: ۱/۱۳۲

[۳] – عقیده السلف و اصحاب الحدیث، ضمن مجموعه الرسائل المنیریه: ۱/۱۳۱-۱۳۲