میقات کسانیکه در این فاصله ساکن هستند، برای حج یا عمره یا هردوی آنها، منزلشان یا محلی که نیت میکنند میباشد.
عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ رضی الله عنهما قَالَ: إِنَّ النَّبِیَّ صلی الله علیه وسلم وَقَّتَ لِأَهْلِ المَدِینَهِ ذَا الحُلَیْفَهِ، وَلِأَهْلِ الشَّأْمِ الجُحْفَهَ، وَلِأَهْلِ نَجْدٍ قَرْنَ المَنَازِلِ، وَلِأَهْلِ الیَمَنِ یَلَمْلَمَ، هُنَّ لَهُنَّ، وَلِمَنْ أَتَى عَلَیْهِنَّ مِنْ غَیْرِهِنَّ مِمَّنْ أَرَادَ الحَجَّ وَالعُمْرَهَ، وَمَنْ کَانَ دُونَ ذَلِکَ، فَمِنْ حَیْثُ أَنْشَأَ حَتَّى أَهْلُ مَکَّهَ مِنْ مَکَّهَ.[۱]
از ابن عباس رضی الله عنهما روایت است که پیامبر صلی الله علیه وسلم برای ساکنان مدینه، ذوالحلیفه؛ برای اهل شام، جحفه و برای اهل نجد، قرن المنازل و برای اهل یمن یلملم را به عنوان میقات مشخص نمود. این میقاتها برای ساکنان این مناطق و کسانی است که از این مناطق میگذرند و نیت حج و عمره دارند و کسانیکه در فاصلهی میقاتها و مکه ساکن هستند، از هرجا که بخواهند میتوانند احرام بندند. چنانکه برای اهل مکه، مکه میقات احرام است».
[۱]– متفق علیه؛ بخاری حدیث شماره ۱۵۲۴ و مسلم حدیث شماره ۱۱۸۱ با لفظ بخاری