موارد اتّفاقی در بین کتابهای آسمانی
کتابهای آسمانی در امور متعدّدی با هم هماهنگ هستند؛ از جمله:
- وحدت خاستگاه: منبع تمامی آنها یکی است و از جانب الله تعالی نازل شدهاند؛
- وحدت هدف: مقصد تمامی کتابهای آسمانی یکی بوده و به پرستش الله یگانه و دین اسلام فرامیخوانند. اسلام دین تمامی پیامبران bبوده و بر این اساس، هدف اصلی آنان دعوت به دین اسلام و پرستش الله بیهمتاست؛
- مسائل اعتقادی: این کتابها شامل ایمان به امور غیبی و مسائل اعتقادی؛ مانند ایمان به رسولان، قیامت و رستاخیز و ایمان به روز آخرت و سایر موارد است؛
بنابراین مسائل اعتقادی از اخباری هستند که منسوخ نمیگردند.[۱]
- قواعد عمومی: کتابهای آسمانی قوانین عمومی را اثبات و تعیین مینماید؛ قوانینی که فراگیری و وجود آنها برای بشر ضروری است؛ مانند قانون پاداش و مجازات، زیرا انسان بر اساس عمل خویش محاسبه میگردد؛ بر اثر گناهانش، مجازات میشود، ولی به سبب جرم دیگران، مورد مؤاخذه قرار نمیگیرد. همچنین بر اثر تلاش و نیکیهایش، پاداش میگیرد و تلاش دیگران فایدهای برای او ندارد.
از دیگر قواعد عمومی، تشویق به تزکیۀ نفس و بیان اینکه رستگاری حقیقی تنها با تزکیۀ نفس بر اثر فرمانبرداری از الله متعال و پرستش او و ترجیحدادن آخرت بر دنیا حاصل میشود.
همچنین اینکه بندگان صالح [خلافت و جانشینی در] زمین را به ارث میبرند و مستحقّ این مورد هستند و عاقبت نهایی از آنِ تقوا و تقواپیشگان است.
- عدالت و داد: تمامی پیامبران معیار عدالت و برابری را بر پا داشتند؛
- مبارزه با فساد و انحراف: همۀ رسالتها بر این موضوع موافق بودند؛ فرقی نمیکند که فساد اعتقادی، اخلاقی، انحراف از فطرت سالم، تجاوز بر بشر، کمکردن پیمانه و ترازو یا… باشد؛
- دعوت به اخلاق پسندیده: تمامی کتابهای آسمانی مردم را به اخلاق والا فرا خواندند؛ همچون بخشش فرد خطاکار، صبر بر اذیّت، گفتن سخن خوب، نیکی به والدین، وفای به عهد، صلۀ رحم، مهماننوازی، فروتنی، مهربانی به مساکین و سایر اخلاق پسندیده؛
- بسیاری از عبادات: تعداد زیادی از عبادتهایی که انجام میدهیم، پیامبران دیگر و پیروانشان نیز به آنها عمل میکردند؛ مثل نماز، زکات، روزه و حج.[۲]
[۱]– نک: دعوه التّوحید، صص ۱۹۹- ۲۰۲ و صص ۲۱۸- ۲۲۰٫
[۲]– نک: الرّسل والرّسالات، صص ۲۳۵- ۲۴۹٫