مفهوم معجزه، کرامت و احوال شیطانی

مفهوم معجزه، کرامت و احوال شیطانی

معجزه: کاری خارق­العاده که الله تعالی آن را بر دستان پیامبری از پیامبرانش اجرا می­نماید تا وی را تأیید و تصدیق کند. معجزه، نشانه نیز نامیده می­شود.

کار خارق­العاده یعنی عملی که بر خلاف عادت آدمیان بوده و برایشان ناآشنا و خارج از توانشان است.

کرامت: یعنی کاری خارق­العاده که الله متعال آن را بر دستان دوستی از اولیائش جاری می­سازد تا وی را در امری دینی یا دنیوی یاری نماید.

این عمل توسّط انسان مؤمن و ولی و متّقی و پیرو شریعت صورت می­گیرد.

در حقیقت، کرامت معجزۀ پیامبرش است، زیرا به سبب پیروی از او به وقوع می­پیوندد.

احوال شیطانی: اموری خارق­العاده که توسّط انسان رویگردان از شریعت، بازدارنده از حقیقت و آلوده به گناهان، صورت می­گیرد. این امور حالاتی هستند که شیاطین به‌وسیلۀ آن‎ها مردم را از پیروی حقیقت باز می­دارند؛ مانند واردشدن در میان بت­ها و سخن­گفتن با پرستش­کنندگان آن‎ها یا داوری در میان آنان و برطرف­نمودن برخی از نیازهایشان. گاهی اوقات، بعضی از گمراهان را به سمت آسمان برده و سپس آنان را برمی­گردانند یا از شهری دور انتقال می­دهند و امثال این موارد.

این سه کار – معجزه، کرامت و احوال شیطانی- در اینکه خارق­العاده هستند، با یکدیگر مشترکند، امّا معجزه توسّط پیامبر به وجود می­آید تا الله Uوی را تأیید و پیروز گرداند، کرامت به‌وسیلۀ ولیّ الهی و پیرو شریعت حاصل می­شود و حالات شیطانی بر دستان انسان گنهکار و مخالف شریعت و گمراه صورت می­گیرد.[۱]

[۱]– مذکّره فی التّوحید، محمّد بن قاسم، صص ۱۶- ۱۷٫