امام ابن قیم رحمه اللّٰه می فرماید :
“الکفر ذو أصل وشعب. فکما أن شعب الإیمان إیمان فشعب الکفر کفر, والحیاء شعبه من الإیمان, وقله الحیاء شعبه من شعب الکفر … والمعاصی کلها من شعب الکفر کما أن الطاعات کلها من شعب الإیمان”. *
ترجمه : “کفر دارای شعب و اصولی است،و همانگونه که شعب ایمان؛ایمان نامیده می شود .. شعب کفر نیز کفر نامیده می شود .. حیا شعبه ای از ایمان است؛و بی حیایی از شعب کفر است … و به صورت کلی همه طاعات از شعب ایمان اند و تمامی گناهان از شعب کفر”.