قَالَ ابنُ تَیْمِیَّه رحمه الله:
دشنام به الله عزوجل یا پیامبرش صلی الله علیه وسلم کفری ظاهری و باطنی است،
چه دشنام دهنده معتقد باشد که (دشنام دادن) بر وی حرام است یا حلال، و یا از عقیده اش غافل شده باشد،
این مذهب فقهاء و سایر اهل سنت است که می گویند ایمان قول و عمل است”.
ألصـــــَّارِمُ الْمَســـــلُول عَلے شَاتِم الرَّسُول لـــــ { (ابْنِ تَیْمِیَّه) رحمه الله الْجُزْءُ الاول الصفحه ۵۱۳٫