خداوند متعال میفرماید: ﴿إِنَّ مَثَلَ عِیسَىٰ عِندَ ٱللَّهِ کَمَثَلِ ءَادَمَۖ خَلَقَهُۥ مِن تُرَابٖ ثُمَّ قَالَ لَهُۥ کُن فَیَکُونُ ۵٩﴾ [آلعمران: ۵۹].
«مسألهی (آفرینش) عیسی نزد خدا همچون مسألهی (آفرینش) آدم است که او را از خاک آفرید، سپس بدو گفت: پدید آی! و او (بیدرنگ) پدید آمد».
یعنی خدایی که توانسته است آدم را بدون پدر و مادر از خاک بیافریند، میتواند عیسی را هم بدون پدر بیافریند. خداوند در واقع خواسته است قدرت خود را (به صورتهای مختلف) به نمایش بگذارد، آنگاه که آدم را بدون پدر و مادر آفرید، و حوا را از جنس نر یعنی پهلوی آدم و بدون جنس ماده و عیسی را از جنس ماده و بدون جنس نر و بقیه انسانها را از جنس نر و ماده آفرید[۱].
[۱]– تفسیر ابن کثیر: ج ۱، ص ۳۶۷٫