قدر چهار مرحله دارد که نصوص بر آن دلالت دارند و اهل علم به آن تصریح کردهاند و آن عبارت است از:
مرتبه اول: خداوند به همه چیز از هستیها، نیستیها، چیزهای احتمالی، از چیزهای محال علم دارد و علم او همه چیز را در برگرفته است. آنچه هست، آنچه خواهد شد و آنچه نمیشود و آنچه میشود و چطور خواهد شد همه را با علم همیشگی و ابدی خود میداند. و دلیل بر آن این فرموده الله تعالی است: ﴿لِتَعۡلَمُوٓاْ أَنَّ ٱللَّهَ عَلَىٰ کُلِّ شَیۡءٖ قَدِیرٞ وَأَنَّ ٱللَّهَ قَدۡ أَحَاطَ بِکُلِّ شَیۡءٍ عِلۡمَۢا ١٢﴾ [الطلاق: ۱۲] «تا بدانید خداوند بر همه چیز تواناست و علم او همه چیز را در برگرفته است».
در صحیحین از ابن عباس رضی الله عنهما روایت است که گفت: «سُئِلَ عَنْ أَوْلَادِ الْمُشْرِکِینَ فَقَالَ اللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا کَانُوا عَامِلِینَ»[۱] «از رسول الله صلی الله علیه و سلمدرباره اولاد مشرکین (که مردهاند) سوال شد. فرمود: «خداوند بهتر میداند که (اگر زنده میماندند) چه عملی انجام میدادند».
مرتبه دوم: الله تعالی آنچه را که تا روز قیامت خلق شدنی است نوشته است. الله تعالی میفرماید: ﴿أَلَمۡ تَعۡلَمۡ أَنَّ ٱللَّهَ یَعۡلَمُ مَا فِی ٱلسَّمَآءِ وَٱلۡأَرۡضِۚ إِنَّ ذَٰلِکَ فِی کِتَٰبٍۚ إِنَّ ذَٰلِکَ عَلَى ٱللَّهِ یَسِیرٞ ٧٠﴾ [الحج: ۷۰]. «آیا نمیدانی که خداوند آنچه را که در آسمان و زمین است میداند؟ بیگمان (همه) این در کتابی (نوشته) است. (بدانید) که این بر خداوند آسان است». و میفرماید: ﴿وَکُلَّ شَیۡءٍ أَحۡصَیۡنَٰهُ فِیٓ إِمَامٖ مُّبِینٖ ١٢﴾ [یس: ۱۲]. «و همه چیز را در کارنامه ای روشن حساب کردهایم» و از سنت حدیث عبدالله بن عمرو بن عاص که پیشتر گذشت آمده بود که خداوند اندازه مخلوقات را پنجاه هزار سال قبل از اینکه آسمانها و زمین را خلق کند، نوشته است.
مرتبه سوم: اراده و خواست خداوند است هرچه که بخواهد میشود و آنچه را که نخواهد نمیشود. الله تعالی میفرماید: ﴿إِنَّمَآ أَمۡرُهُۥٓ إِذَآ أَرَادَ شَیًۡٔا أَن یَقُولَ لَهُۥ کُن فَیَکُونُ ٨٢﴾ [یس: ۸۲]. «چون امر او به چیزی اراده کند همین که به او بگوید باش، به وجود میآید» و میفرماید: ﴿وَمَا تَشَآءُونَ إِلَّآ أَن یَشَآءَ ٱللَّهُ رَبُّ ٱلۡعَٰلَمِینَ ٢٩﴾ [التکویر: ۲۹]. «و نمیتوانید چیزی بخواهید مگر آنچه پروردگار جهانیان بخواهد». شیخین از ابوهریره رضی الله عنه روایت میکند که رسول الله صلی الله علیه و سلم میفرماید: «لَا یَقُولَنَّ أَحَدُکُمْ اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِی إِنْ شِئْتَ اللَّهُمَّ ارْحَمْنِی إِنْ شِئْتَ لِیَعْزِمْ فی الدعاء فإن الله صانع ما شاء لا مکره له»[۲] «هیچ یک از شما نگوید: خدایا! اگر خواستی، مرا مغفرت کن. خدایا! اگر خواستی، برمن رحم فرما. بلکه بطور قطع و یقین، بخواهد. زیرا هیچ کس نمیتواند خدا را به کاری مجبور کند».
مرتبه چهارم: خداوند خالق و پدید آوردنده همه اشیاء و قدرت او بر آن تمام و کامل است. خداوند خالق هر عمل کننده و عملش، محرک و حرکتش، ساکن و سکونش میباشد. الله تعالی میفرماید: ﴿ٱللَّهُ خَٰلِقُ کُلِّ شَیۡءٖۖ وَهُوَ عَلَىٰ کُلِّ شَیۡءٖ وَکِیلٞ ۶٢﴾[الزمر:۶۲]. «خداوند خالق همه چیز است و او بر همه چیز نگهبان میباشد» و میفرماید: ﴿وَٱللَّهُ خَلَقَکُمۡ وَمَا تَعۡمَلُونَ ٩۶﴾ [الصافات: ۹۶]. «حال آنکه شما و آنچه را که انجام میدهید خداوند آفریده است». بخاری در صحیحش از عمران بن حصین روایت میکند که پیامبر صلی الله علیه و سلم میفرماید: «کَانَ اللَّهُ وَلَمْ یَکُنْ شَیْءٌ غَیْرُهُ وَکَانَ عَرْشُهُ عَلَى الْمَاءِ وَکَتَبَ فِی الذِّکْرِ کُلَّ شَیْءٍ وَخَلَقَ السَّمَوَاتِ وَالْأَرْضَ»[۳] «خداوند، وجود داشت و چیزی غیر از او، وجود نداشت و عرش خدا روی آب، قرار داشت. او تقدیر همه کائنات را در لوح محفوظ نوشت. و آسمانها و زمین را آفرید».
ایمان به این چهار مرحله برای درست شدن ایمان به قدر واجب است و هرکس چیزی از آن را انکار کند ایمان به قدر تحقق پیدا نمیکند. و الله تعالی اعلم
[۱] صحیح البخاری برقم (۱۳۸۴)، وصحیح مسلم برقم (۲۶۵۹)
[۲] صحیح البخاری برقم (۶۳۳۹)، وصحیح مسلم برقم (۲۶۷۹)، واللفظ لمسلم.
[۳] صحیح البخاری برقم (۳۱۹۱).