قرآن چیست؟ (۱)

قرآن کریم سخن معجز خداوند، وحی نازل شده‌ی وی برای پیامبرش محمد بن عبدالله  صلی الله علیه وسلم است، که در مصاحف مکتوب و از پیامبر  صلی الله علیه وسلم به تواتر منقول و تلاوتش عبادت می‌باشد.

برای تشریح این تعریف ناگزیریم پاره‌ای از مفاهیم را اندک توضیح دهیم:

سخن خداوند: اشاره به این است که قرآن سخن خداوند است و با این قید سخن بشر، جن و ملائکه از تعریف بیرون می‌رود.

معجزه: اشاره به این است که بشر و جن از ساختن و آوردن سخنی اینگونه، عاجز‌هستند. موضوع اعجاز قرآن را در بحث جداگانه­ای بررسی خواهیم کرد. همچنان با ذکر این قید، سخن پیامبر  صلی الله علیه وسلم که با لفظ حود از آن تعبیر نموده است شامل این تعریف بوده و بیرون نمی‌رود.

 وحی نازل شده‌ی وی برای پیامبرش: هدف همان سخن و کلام الهی است که برای پیامبر خدا  صلی الله علیه وسلم نازل شده است، به این صورت وحی الهی و سخنان او که برای انبیای دیگرش نازل کرده یا برای ملایک از این تعریف بیرون می‌رود و وحی را در یک بحث جداگانه مورد ارزیابی قرار می‌دهیم.

در مصاحف مکتوب و از پیامبر  صلی الله علیه وسلم به تواتر منقول: با این قید احادیث قدسی و دیگر احادیث نبوی که وحی به شمار می‌روند و همچنان آیاتی که تلاوتشان نسخ شده است و دیگر در مصاحف نوشته نیستند و برخی قرائت‌هایی که به روایت‌های آحاد به ما رسیده‌اند، از تعریف بیرون می‌روند.

تلاوت قرآن کریم عبادت می‌باشد: جز قرآن کریم، تلاوت هیچ نصی از نگاه شرعی عبادت به حساب نمی‌آید. قرآن کریم یگانه کتابی است که هر حرف آن اجر دارد و تلاوتش عبادت است. این بدان معنی نیست که مطالعه و خواندن دیگر متون و نصوص خالی از اجر و ثواب است، ولی جایگاهی به اندازه‌ی قرآن ندارند.