عَنِ الْبَرَاءِ بْنِ عَازِبٍ س قَالَ: قَالَ النَّبِیُّ (صلی الله) : «إِذَا أَتَیْتَ مَضْجَعَکَ فَتَوَضَّأْ وُضُوءَکَ لِلصَّلاهِ، ثُمَّ اضْطَجِعْ عَلَى شِقِّکَ الأَیْمَنِ، ثُمَّ قُلِ: اللَّهُمَّ أَسْلَمْتُ وَجْهِی إِلَیْکَ، وَفَوَّضْتُ أَمْرِی إِلَیْکَ، وَأَلْجَأْتُ ظَهْرِی إِلَیْکَ، رَغْبَهً وَرَهْبَهً إِلَیْکَ لا مَلْجَأَ وَلا مَنْجَا مِنْکَ إِلا إِلَیْکَ، اللَّهُمَّ آمَنْتُ بِکِتَابِکَ الَّذِی أَنْزَلْتَ، وَبِنَبِیِّکَ الَّذِی أَرْسَلْتَ، فَإِنْ مُتَّ مِنْ لَیْلَتِکَ فَأَنْتَ عَلَى الْفِطْرَهِ، وَاجْعَلْهُنَّ آخِرَ مَا تَتَکَلَّمُ بِهِ»، قَالَ: فَرَدَّدْتُهَا عَلَى النَّبِی (صلی الله) ِّفَلَمَّا بَلَغْتُ: اللَّهُمَّ آمَنْتُ بِکِتَابِکَ الَّذِی أَنْزَلْتَ، قُلْتُ: وَرَسُولِکَ، قَالَ: «لا، وَنَبِیِّکَ الَّذِی أَرْسَلْتَ».
[رواه البخاری]
از براء بن عازب س روایت است که نبی اکرم (صلی الله) فرمود: «قبل از رفتن به رختخواب، وضوی کامل بگیر و بر پهلوی راست بخواب و این دعا را بخوان: «اللَّهُمَّ أَسْلَمْتُ وَجْهِی إِلَیْکَ، وَفَوَّضْتُ أَمْرِی إِلَیْکَ، وَأَلْجَأْتُ ظَهْرِی إِلَیْکَ، رَغْبَهً وَرَهْبَهً إِلَیْکَ لا مَلْجَأَ وَلا مَنْجَا مِنْکَ إِلا إِلَیْکَ، اللَّهُمَّ آمَنْتُ بِکِتَابِکَ الَّذِی أَنْزَلْتَ، وَبِنَبِیِّکَ الَّذِی أَرْسَلْتَ». (پروردگارا! با خوف و رجاء، چهرهام را بسوی تو برمیگردانم و تمام امورم را به تو میسپارم و تو را پشت و پناه خود میدانم. و یقین دارم که هنگام خشم و غضبت، پناهی جز تو ندارم. پروردگارا! به کتابی که نازل فرمودی و پیامبری که مبعوث نمودی، ایمان آوردم). اگر در همان شب بمیری، بر فطرت (با ایمان) از دنیا رفتهای. این جملات را آخرین کلام خود قرار بده».
راوی (براء) میگوید: این دعا را نزد رسول اکرم (صلی الله) خواندم. وقتی گفتم: آمَنْتُ بِرَسُوْلِکَ، آنحضرت (صلی الله) فرمود: «بگو: آمَنْتُ بِنَبِیِّکَ». یعنی بجای لفظ رسول، کلمهی نبی را بکار ببر.