عَنْ طَارِقِ بْنِ أَشْیَمَس أَنَّهُ سَمِعَ النَّبِیَّ(صلی الله)وَقَدْ أَتَاهُ رَجُلٌ فَقَالَ: یَا رَسُولَ اللهِ، کَیْفَ أَقُولُ حِینَ أَسْأَلُ رَبِّی؟ قَالَ: «قُلِ: اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِی، وَارْحَمْنِی، وَعَافِنِی، وَارْزُقْنِی، وَیَجْمَعُ أَصَابِعَهُ إِلَّا الْإِبْهَامَ، فَإِنَّ هَؤُلَاءِ تَجْمَعُ لَکَ دُنْیَاکَ وَآخِرَتَکَ».
[رواه مسلم]
از طارق بن اشیمس روایت شده که: او از آنحضرت (صلی الله) شنید در حالیکه مردی خدمتشان آمده بود، گفت: یا رسول الله (صلی الله) زمانی که از پروردگارم سؤال میکنم، چه بگویم؟ فرمود، بگو: «اللَّهُمَّ اغفِرْ لِیْ، وَارْحَمْنِیْ، وَاهْدِنِیْ، وَعَافِنِیْ، وَارْزُقْنِیْ»: (خدایا! مرا بیامرز و به من رحم کن و هدایتم فرما و سلامتم بدار و روزیم بده). زیرا این کلمات برایت دنیا و آخرتت را جمع میکند».