و ازفضایل چهار کلمه: هیچکسی در نزد خداوند بهتر از مرد سالخورده ای نیست که الله اکبر وسبحان الله ولا اله إلاّ الله والحمد لله زیاد بگوید وآنرا ورد زبان خود گرداند. امام احمد و نسائی درعمل یوم و لیله باسند حسن از عبد الله بن شداد روایت می کنند که سه نفر از بنی عذره نزد پیغمبر صلی الله علیه وسلم آمدند و به اسلام مشرف گردیدند. پیغمبر صلی الله علیه وسلم فرمودند: کدام کس آنان را با خود می برد؟ طلحه گفت: من. آنها نزد طلحه بودند تا آنکه پیغمبر خدا صلی الله علیه وسلم لشکری را فرستاد و یکی از آنان نیز با آنها بیرون شده جام شهادت نوشید، سپس پیغمبر خدا لشکری دیگری فرستاد و یکی از آنها نیز بیرون شده به شهادت رسید، راوی می گوید: سومی در بسترش وفات نمود.
طلحه رضی الله عنه فرمود: من هر سه آنها را درخواب دیدم که در بهشت اند مردیکه در بسترش وفات نموده بود دیدم درپیشروی قرار دارد و آنکه در اخیر شهید شد در عقب وی است و شهید اولی را در عقب آندو دیدم. طلحه فرمود: این خواب مرا به شگفت آورد, سپس نزد رسول خدا صلی الله علیه وسلم آمدم و موضوع را برایشان حکایت کردم، آنحضرت علیه السلام فرموند: (چرا از این خواب تعجب کردی، هیچکسی در نزد خداوند بهتر ازمؤمنی نیست که در اسلام سالیان دراز گذرانده الله اکبر، سبحان الله، ولا اله إلاّ الله والحمدلله زیاد بگوید.
این حدیث عظیم الشأن دلالت بر فضیلت کسانی می کند که عمر طولانی وعمل نیکو دارند و زبانشان همیشه به ذکر خداوند تر و مشغول است.
منبع: کتاب فقه الأدعیه والأذکار