علی رضی الله عنه (۱۳)

«حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ إِسْمَاعِیلَ الرَّازِىُّ حَدَّثَنَا عُبَیْدُ اللَّهِ بْنُ مُوسَى أَنْبَأَنَا الْعَلاَءُ بْنُ صَالِحٍ عَنِ الْمِنْهَالِ عَنْ عَبَّادِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ قَالَ قَالَ عَلِىٌّ أَنَا عَبْدُ اللَّهِ وَأَخُو رَسُولِهِ  صلی الله علیه و سلم وَأَنَا الصِّدِّیقُ الأَکْبَرُ لاَ یَقُولُهَا بَعْدِى إِلاَّ کَذَّابٌ صَلَّیْتُ قَبْلَ النَّاسِ بِسَبْعِ سِنِینَ». [سنن ابن ماجه، لأبی عبد الله محمد بن یزید الربعی، کتاب فضائل أصحاب رَسُول اللَّه  صلی الله علیه و سلم باب فَضْلُ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ رضی الله عنه].

«از علی رضی الله عنه روایت شده که گفت: من عبدالله و برادر رسولش صلی الله علیه و سلم هستم و من صدیق اکبر می‌باشم. بعد از من کسی آن را نگوید إلا کذاب. قبل از مردم در هفت سالگی نماز خواندم».