وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
چرا هر چه دعا میکنیم مستجاب نمیشود و خداوند مشکلم رو حل نمی کند؟
هیچوقت نباید در استجابت دعاء عجله کرد زیرا این خودش سبب تاخیر برآورده شدن خواسته میشود، پیامبر صلی الله علیه و سلم فرمودند:
« لا یزَالُ یُسْتَجَابُ لِلعَبْدِ مَا لَم یدعُ بإِثم، أَوْ قَطِیعهِ رَحِم، ما لَمْ یَسْتعْجِلْ » قِیل: یا رسُولَ اللَّهِ مَا الاسْتِعْجَال؟ قَال: « یَقُول: قَدْ دعَوْت، وَقَدْ دَعَوْتُ فَلَم أَرَ یَسْتَجِیبُ لی، فَیَسْتَحْسِرُ عِنْد ذلک، ویَدَعُ الدُّعَاءَ » .
یعنی: “همیشه برای بنده اجابت می شود، تا زمانیکه به گناه و قطع صلهء رحم دعاء رده باشد، بشرطیکه شتاب و عجله ننماید. گفته شد: یا رسول الله صلی الله علیه وسلم شتاب خواهی چیست؟
فرمود: می گوید: همانا دعاء کردم و دعاء کردم و ندیدم که برایم اجابت شود، پس در این اثناء خسته شده و دعاء را ترک می کند.
و حکمت در تاخیر دعاء اینست که خداوند بنده اش را بیازماید وگرنه خداوندی که خیر برای بنده اش میخواهد برایش هیچ مشکلی نیست که در یک لحظه تمام خواسته هایش را برآورده کند.
مثلا در مورد ایوب علیه السلام که پیامبر بود و دعای پیامبران مستجاب ست، دچار مریضی شد و مال و اهل و فرزندانش را از دست داد، و از خداوند گشایش میطلبید
ولی پس از ۱۸ سال از آن مریضی نجات یافت و خداوند مال و اهل و فرزندانش را به او برگرداند، و نتیجه اش این بود که در این ابتلا و آزمایش پیروز شد و خداوند در مورد او میفرماید:
“وَاذْکُرْ عَبْدَنَا أَیُّوبَ إِذْ نَادَیٰ رَبَّهُ أَنِّی مَسَّنِیَ الشَّیْطَانُ بِنُصْبٍ وَعَذَابٍ ﴿۴۱﴾ ارْکُضْ بِرِجْلِکَ هٰذَا مُغْتَسَلٌ بَارِدٌ وَشَرَابٌ ﴿۴۲﴾ وَوَهَبْنَا لَهُ أَهْلَهُ وَمِثْلَهُم مَّعَهُمْ رَحْمَهً مِّنَّا وَذِکْرَیٰ لِأُولِی الْأَلْبَابِ ﴿۴۳﴾ وَخُذْ بِیَدِکَ ضِغْثًا فَاضْرِب بِّهِ وَلَا تَحْنَثْ إِنَّا وَجَدْنَاهُ صَابِرًا نِّعْمَ الْعَبْدُ إِنَّهُ أَوَّابٌ ﴿۴۴﴾.
«و یاد کن بنده ما ایوب را آن‌گاه که پروردگارش را ندا داد که: شیطان مرا به رنجوری و عذاب مبتلا کرده است» مراد از عذاب: بیماری وی است و بجز این، خانواده و مالش نیز از بین رفته بود. دلیل این‌که ایوب درد و رنجوری و مشکلاتش را به‌شیطان نسبت داد، زیرا شر به خداوند نسبت داده نمیشود،
و در حدیث صحیح امده: “و الشر لیس الیک” (شر به تو نسبت داده نمیشود).
اینحال بسیاری از مردم اگر اجابت دعایشان به تأخیر افتاد، جزع و فزع میکنند در حالیکه خداوند تواناست که فوراً دعای آنها را اجابت کند، ولی این یک نوع ابتلاء و امتحان برای بندگانش میباشد،
چون حکمت الهی موجب شده تا بندگان خود را امتحان کند، و ممکن است اجابت بنده را بتأخیر انداخته تا صدق و راستی او را بداند، چون اگر صادق باشد بر شدائد و مصیبتها صبر کرده استوار میشود، و بجز خدا کس دیگری را نخواهد خواند، اگر هم کوهها بر سرش پایین آید، و یا زمین شکافته شده او را ببلعد، و این گونه اشخاص اعتماد و توکلشان بر خدا قوی و محکم است.