عقیده به عصمت ائمه دوازده‌گانه

محمد‌بن یعقوب کلینی در «اصول کافی» از جعفر صادق نقل کرده که:‌ «اوامر علی اجرا می‌شود و نواهی او هم مورد پرهیز واقع خواهند شد». فضلیتی که برای حضرت محمد  صلی الله علیه و سلم وجود داشته، برای او هم وجود دارد. و محمد  صلی الله علیه و سلم از همه خلق برتر است. کسی که چیزی از دستورالعمل‌های علی را مورد پیگرد و اعتراض قرار دهد، گویی احکام و دستورالعمل‌های الله تعالی و پیامبرش را مورد اعتراض قرار داده است. و کسی که در مسأله‌ای کوچک یا بزرگ سخن و حکم او را نپذیرد، تا حد شریک قرار دادن برای الله تعالی پیش رفته است … و بدینسان، برای همه ائمه، یکی پس از دیگری، این حکم جاری است. الله تعالی آنها را به‌عنوان ارکان زمین قرار داده که می‌توانند زمینیان را به لرزه در آورند. آنها حجت بالغ خداوند برای بالا‌نشینان زمین، و زیر زمینیان می‌باشند. و امیرالمؤمنین چه بسیار که می‌گفت:‌ من سهیم و شریک الله تعالی در میان بهشت و جهنم هستم. و من فاروق اکبر هستم. و من مالک عصا و میسم [= ابزار داغ زنی] می‌باشم. و همه فرشتگان و جبرئیل و رسولان به مثل آنچه که برای محمد اقرار کرده‌اند، برای من هم اقرار کرده‌اند. و من هم هم‌چو پیامبر  صلی الله علیه و سلم بار رسالت الهی را به دوش کشیده‌ام»[۱].

و کلینی همچنین نقل کرده: «امام جعفر صادق گفته است: «ما انبارهای دانش الله تعالی هستیم. ما برگردان فرمان الله تعالی هستیم. ما جماعتی معصوم می‌باشیم. الله تعالی به اطاعت کردن از ما، فرمان داده، و از نافرمانی کردن‌ها، نهی کرده است. و ما برای بالانشینان زمین و و زیرمینیان آن، حجت بالغ الله تعالی هستیم»[۲].

و کلینی ذکر کرده: «از جعفر صادق شنیدم که می‌گفت: ائمه به منزله رسول  صلی الله علیه و سلم می‌باشند، با این تفاوت که آنها پیامبران نیستند، و بسان پیامبر  صلی الله علیه و سلم برای آنها همسرگزینی حلال نمی‌باشد. به استثنای این مسأله ـ‌ آنها به منزله رسول اکرم  صلی الله علیه و سلم می‌باشند».

و کلینی در باب اینکه «الله تعالی بر هر یک از امامان نص قرار داده» از ابو جعفر  علیه السلام نقل کرده، که از او درباره اسباب نزول این آیه سؤال شد:

﴿ٱلنَّبِیُّ أَوۡلَىٰ بِٱلۡمُؤۡمِنِینَ مِنۡ أَنفُسِهِمۡۖ وَأَزۡوَٰجُهُۥٓ أُمَّهَٰتُهُمۡۗ وَأُوْلُواْ ٱلۡأَرۡحَامِ بَعۡضُهُمۡ أَوۡلَىٰ بِبَعۡضٖ فِی کِتَٰبِ ٱللَّهِ﴾ [الأحزاب: ۶].

گفت: در ارتباط با مسأله امیری نازل شد. این امیری در فرزند حسین  علیه السلام و کسان بعد از او جاری شده است. پس ما نسبت به امر و به رسول الله تعالی از مؤمنان و مهاجران و انصار اولاتر هستیم. گفتم‌: آیا اولاد جعفر هم از الله تعالی (و این نزدیکی به رسول خدا) بهره دارند؟! گفت: خیر. آنگاه من تیره‌هایی از بنی‌عبد‌المطلب را برای او برشمردم، جوابش درباره همه آنها «نه» بود. و فرزندان حسن را فراموش کردم. بعد از آن بر او بهره‌ای دارند؟! گفت: خیر، به‌خدا ای عبد‌الرحیم، به‌غیر از ما، هیچ محمدی دیگری در آن بهره‌ای ندارد»[۳].

[۱]– اصول کافی ص ۱۷۷

[۲]– اصول کافی ص ۱۶۵٫

-[۳] اصول کافی ص ۱۷۷٫