در مذهب تشیع بر خلاف فرمایشات الهی و رهنمودهای رسول الله (صلى الله علیه وسلم) و آنچه از امیر المومنین علی بن ابی طالب رضی الله عنه نقل شده، صیغه نه تنها بر اباحت خود باقی مانده است، بلکه آنرا یکی از عظیم ترین اعمال صالحه و نیکو که انسان را از اهل بهشت می سازد دانسته شده و منکر آن کافر و دشمن اسلام و اهل بیت شمرده می شود.
دجالان در روایتی جعلی از جعفر صادق رحمه الله علیه نقل کرده اند که: «هر کس به رجعت[۳] و صیغه ایمان نداشته باشد، از ما نیست»[۴].
و در ورایت دروغین دیگری ادعا شده که امام صادق رحمه الله علیه گفته اند:
«متعه (صیغه) جزئی از دین ما و دین اجداد ما است. هر کس به آن عمل کند، به دین ما عمل کرده و هر کس آنرا نپذیرد دین ما را نپذیرفته و پیرو دینی دیگر شده است. متعه (صیغه ) تقربی است به نیاکان و امانی است از شرک. فرزندی که از نکاح متعه بدنیا آید از فرزندی که از نکاح دائم بدنیا می آید بهتر و افضلتر است. منکر متعه مرتد و کافر و قبول کننده آن مؤمن و موحد است. متعه دو اجر دارد. اجر صدقه ای که به زن داده می شود و اجر خود متعه»[۵].
دجالان همچنین ادعا می کنند پیامبر (صلى الله علیه وسلم) فرموده اند: «هر کس در دوران زندگانیش صیغه نکرده باشد، روز قیامت بینی بریده خواهد بود»[۶].
در این میان برخی از علما و بزرگان شیعه برای ماست مالی کردن مسأله صیغه که بسبب وجود روایات فراوان، جرأت مردود دانستن آنرا نداشته اند صیغه را در مذهب تشیع تنها یک امر مباح معرفی کرده اند. از میان این اشخاص می توان سید محسن امین می باشد، اما این نه بدان معنا است که بر هر فرد واجب است به آن عمل کند. چون چه بسیارند اعمال مباحی که انسان از انجام دادن آنها اباء دارد»[۷].
بایستی از جناب آقای عاملی پرسیده شود آیا کافر دانستن و طرد از مذهب و بریدن بینی در فردای قیامت، تنها به سبب ترک عمل مباحی است که بسیاری از انسانها از انجام دادن آن اباء دارند؟! آقای عاملی می بایست بجای ماست مالی کردن و سرپوش گذاشتن بر این رسوایی که گریبانگیر مذهب تشیع گشته است، با شجاعت تمام به این اشتباه شنیع اعتراف کرده و شیعیان را از این عمل زشت و قبیح بر حذر می داشت.
اکنون علاوه بر روایاتی که پیش از این ذکر شد، چند روایت دیگر را نیز با یکدیگر می خوانیم تا به دروغگو بودن آقای محسن عاملی و سایر همکاران فریبکار او یقین بیشتری حاصل کنیم.
در روایتی دروغین از رسول الله (صلى الله علیه وسلم) نقل شده:
«کسیکه در طول زندگی خویش یکبار صیغه کرده باشد، به مقام و منزلت حسین -علیه السلام- و کسیکه سه بار صیغه کرده باشد به مقام و منزلت علی بن ابی طالب علیه السلام خواهد رسید. و کسیکه چهار بار متعه کند به مقام و منزلت من نائل خواهد آمد»[۸]. ببینید چگونه با جعل کردن روایات و نسبت دادن آنها به پیامبر (صلى الله علیه وسلم) و یا به اهل بیت ایشان شهوت رانان و زناکاران را در مقام و منزلت رسول الله (صلى الله علیه وسلم) و امیر المومنین علی بن ابی طالب رضی الله عنه و دو سرور جوانان اهل بهشت قرار داده اند. معلوم نیست اگر آن دجالی که این روایت را از خود ساخته می خواست برای کسیکه در زندگی خود بیش از چهار بار صیغه کرده است اجر و ثوابی تعیین کند، او را به چه مقام و منزلتی می رساند؟؟ در روایت دروغین دیگری از پیامبر اسلام (صلى الله علیه وسلم) نقل شده است که:
«هر کس در طول زندگی خود یکبار صیغه کند یک سوم بدنش از آتش جهنم نجات خواهد یافت. و هر کس دوبار صیغه کند دو سوم و هر کس سه بار صیغه کند تمام بدنش از آتش جهنم نجات می یابد»[۹].
آیا با وجود چنین روایاتی در مصادر و مراجع مذهب تشیع کسی می تواند ادعا کند صیغه در این مذهب تنها یک مسأله مباح محسوب می گردد؟
اکنون نظری می افکنیم به برخی از مراجع و مصادر مذهب تشیع تا با جزئیات مسأله صیغه بیشتر آشنا گردیم.
وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین