اهل سنت و ازدواج موقت (صیغه)
اهل سنت و جماعت با استدلال به آیات قرآن مجید و احادیث رسول الله (صلى الله علیه وسلم) صیغه را حرام می دانند. و معتقد هستند صیغه پس از آنکه به مدت ده سال پس از هجرت رسول الله (صلى الله علیه وسلم) همچنان حلال باقی مانده بود، بالاخره در عام فتح یعنی در سال دهم هجری حرام گشت.
ما در شریعت اسلامی مسائل زیادی را می بینیم که در بدو ظهور اسلام مباح باقی گذاشته شدند. اما به تدریج این مسائل در شریعت اسلامی حرام گشتند. به عنوان مثال شرب خمر در زمان ظهور اسلام رواج شدیدی در بین مردم داشته است. و در تمام دوران سیزده سالی که پیامبر (صلى الله علیه وسلم) در مکه بودند حکم این مسأله همچنان به حال خود باقی بود. تا اینکه پس از هجرت رسول الله (صلى الله علیه وسلم) از مکه به مدینه شرب خمر با فرمایش الهی حرام گشت.
این مسأله در مورد صیغه نیز صدق می کند. در حدیثی پیامبر اسلام (صلى الله علیه وسلم) می فرمایند:
«من در گذشته به شما اجازه ازدواج موقت داده بودم اما اکنون بر شما است که بدانید خداوند متعال آنرا از امروز تا روز قیامت حرام گردانیده است و هر کدام از شما که زنی صیغه ای در اختیار دارد و بایستی او را رها سازد و از آنچه به او داده چیزی پس نگیرد»[۱]. با توجه به این فرمایش رسول الله (صلى الله علیه وسلم) در می یابیم این ادعا که صیغه در زمان خلافت عمر بن الخطاب -رضی الله عنه- حرام شده، ادعایی بی اساس و مغرضانه می باشد. رسول الله (صلى الله علیه وسلم) در فرمایشی دیگر مسلمانان را از صیغه بر حذر داشته و می فرمایند: «آگاه باشید و بدانید که صیغه از امروز تا روز قیامت حرام شده است. و هر کدام از شما در اینمورد چیزی پرداخته آنرا پس نگیرد»[۲].
با توجه به این فرمایشات رسول الله (صلى الله علیه وسلم) اهل سنت و جماعت ایمان دارند که ازدواج موقت (صیغه) پس از آنکه برای مدت طولانی در شریعت اسلامی مباح باقی مانده بود بالاخره با این فرمایشات پیامبر (صلى الله علیه وسلم) حرام گشت. و این فرمایشات اخیر رسول الله (صلى الله علیه وسلم) تمام روایاتی که بیانگر روا بودن صیغه در صدر اسلام می باشد را منسوخ کرده و آنها را در مقام استدلال فاقد اعتبار می سازند.
وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین