ﺁﯾﺎ ﻧﺎﻣﮕﺬﺍﺭﯼ ﺭﻭﺯ ﻋﺎﺷﻮﺭﺍ ﺭﺑﻄﯽ ﺑﻪ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﯿﻦ ﺩﺍﺭﺩ ﯾﺎ ﺧﯿﺮ؟ ﻟﻄﻔﺎً ﺭﺍﻫﻨﻤﺎِﯾﯽ ﮐﻨﯿﺪ. ﺍﻟﺤﻤﺪﻟﻠﻪ: ﻣﻨﺎﺳﺒﺖ ﺭﻭﺯ ﺗﺎﺳﻮﻋﺎ ﻭ ﻋﺎﺷﻮﺭﺍ ﺭﺑﻄﯽ ﺑﻪ ﻣﺎﺟﺮﺍﯼ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﯿﻦ ﺭﺿﯽ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻨﻪ ﻭ ﯾﺎﺭﺍﻧﺶ ﺩﺭ ﺻﺤﺮﺍﯼ ﮐﺮﺑﻼ ﻧﺪﺍﺭﺩ، ﺑﻠﮑﻪ ﺁﻥ ﺩﻭ ﺭﻭﺯ ﺍﺯ ﻗﺪﯾﻢ ﺍلأﯾﺎﻡ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﻭ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺍﺳﻼﻡ ﻧﯿﺰ ﺗﺎﺳﻮﻋﺎ ﻭ ﻋﺎﺷﻮﺭﺍ ﺩﻭ ﺍﺳﻢ ﺑﺮﺍﯼ ﺭﻭﺯﻫﺎﯼ ﻧﻬﻢ ﻭ ﺩﻫﻢ ﻣﺎﻩ ﻣﺤﺮﻡ ﺑﻮﺩﻧﺪ. ﺍﺯ ﺍﺑﻦ ﻋﺒﺎﺱ ﺭﺿﯽ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻨﻪ ﺭﻭﺍﯾﺖ ﺍﺳﺖ: ﮐﻪ ﭼﻮﻥ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﯽ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﯿﻪ ﻭ ﺳﻠﻢ ﺑه مدینه ﺁﻣﺪ، ﺩﺭﯾﺎﻓﺖ ﮐﻪ: ﯾﻬﻮﺩﯾﺎﻥ ﻋﺎﺷﻮﺭﺍ ﺭﺍ ﺭﻭﺯﻩ ﻣﯽﮔﯿﺮﻧﺪ؛ ﮔﻔﺖ: «ﭼﺮﺍ ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺯ ﺭﺍ ﺭﻭﺯﻩ ﻣﯽﮔﯿﺮﯾﺪ؟» ﮔﻔﺘﻨﺪ: ﺭﻭﺯﯼ ﺍﺳﺖ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﮐﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺣﻀﺮﺕ ﻣﻮﺳﯽ ﻭ ﻗﻮﻡ ﺑﻨﯽ ﺍﺳﺮﺍﺋﯿﻞ ﺭﺍ ﺩﺭﺁﻥ ﺭﻭﺯ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺩﺷﻤﻦ (ﻓﺮﻋﻮﻥ) ﻧﺠﺎﺕ ﺩﺍﺩ؛ ﭘﺲ ﺣﻀﺮﺕ ﻣﻮﺳﯽ ﺁﻥ ﺭﻭﺯ ﺭﺍ، ﺭﻭﺯﻩ ﻣﯽ ﮔﺮﻓﺖ. ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﯽ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﯿﻪ ﻭ ﺳﻠﻢ ﻓﺮﻣﻮﺩ: «ﻣﻦ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﯽ ﺍﺯ ﺷﻤﺎ ﺷﺎﯾﺴﺘﻪﺗﺮﻡ ﻭ ﻧﺰﺩﯾﮑﺘﺮ ﻣﯽﺑﺎﺷﻢ. «ﻣﺘﻔﻖ ﻋﻠﯿﻪ» ﭘﺲ ﺧﻮﺩ ﺁﻥ ﺭﻭﺯ ﺭﺍ ﺭﻭﺯﻩ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺑﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﻧﯿﺰ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﺩﺍﺩ ﮐﻪ ﺭﻭﺯﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ. ﺍﺯ ﺍﺑﻮﻏﻄﻔﺎﻥ ﺑﻦ ﻃﺮﯾﻒ ﻣﺮﯼ ﺭﻭﺍﯾﺖ ﺍﺳﺖ: که می گفت: ﺍﺯ ﺍﺑﻦ ﻋﺒﺎﺱ ﺭﺿﯽ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻨﻪ ﺷﻨﯿﺪﻡ ﮐﻪ ﻣﯽﮔﻔﺖ: «ﺣﯿﻦ ﺻﺎﻡ ﺭﺳﻮﻝ ﺍﻟﻠﻪ ﺻﻠﯽ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﯿﻪ ﻭﺳﻠﻢ ﯾﻮﻡ ﻋﺎﺷﻮﺭﺍﺀ ﻭﺃﻣﺮ ﺑﺼﯿﺎﻣﻪ، ﻗﺎﻟﻮﺍ ﯾﺎ ﺭﺳﻮﻝ ﺍﻟﻠﻪ ﺇﻧﻪ ﯾﻮﻡ ﺗﻌﻈﻤﻪ ﺍﻟﯿﻬﻮﺩ ﻭ ﺍﻟﻨﺼﺎﺭﯼ ﻓﻘﺎﻝ ﺭﺳﻮﻝ ﺍﻟﻠﻪ ﺻﻠﯽ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﯿﻪ ﻭﺳﻠﻢ : ﻓﺈﺫﺍ ﮐﺎﻥ ﺍﻟﻌﺎﻡ ﺍﻟﻤﻘﺒﻞ ﺇﻥ ﺷﺎﺀ ﺍﻟﻠﻪ ﺻﻤﻨﺎ ﺍﻟﯿﻮﻡ ﺍﻟﺘﺎﺳﻊ . ﻗﺎﻝ : ﻓﻠﻢ ﯾﺄﺕ ﺍﻟﻌﺎﻡ ﺍﻟﻤﻘﺒﻞ، ﺣﺘﯽ ﺗﻮﻓﯽ ﺭﺳﻮﻝ ﺍﻟﻠﻪ ﺻﻠﯽ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﯿﻪ ﻭﺳﻠﻢ». ﻭﻗﺘﯽ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﯽ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﯿﻪ ﻭﺳﻠﻢ ﺭﻭﺯ ﻋﺎﺷﻮﺭﺍ ﺭﺍ ﺭﻭﺯﻩﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺑﻪ ﺭﻭﺯﻩ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺁﻥ ﺩﺳﺘﻮﺭﺩﺍﺩ، ﻣﺮﺩﻡ ﮔﻔﺘﻨﺪ: ﺍﯼ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﻋﺎﺷﻮﺭﺍ ﺭﻭﺯﯼ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﯾﻬﻮﺩ ﻭ ﻧﺼﺎﺭﯼ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﺰﺭﮒﻣﯽﺩﺍﺭﻧﺪ. ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﯽ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﯿﻪ ﻭﺳﻠﻢ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺳﺎﻝ ﺑﻌﺪ ﺍن ﺸﺎﺀ ﺍﻟﻠﻪ ﺭﻭﺯ ﻧﻬﻢ ﺭﺍ ﻫﻢ ﺭﻭﺯﻩ ﻣﯽﮔﯿﺮﯾﻢ . ﺍﺑﻦ ﻋﺒﺎﺱ ﮔﻔﺖ : ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺁﻧﮑﻪ ﺭﻭﺯ ﻧﻬﻢ ﺳﺎﻝ ﺑﻌﺪ ﺑﯿﺎﯾﺪ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﯽ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﯿﻪ ﻭﺳﻠﻢ ﻓﻮﺕ ﮐﺮﺩ. «ﻣﺴﻠﻢ ۱۱۳۴» ﺍﺯ ﻋﺎﯾﺸﻪ( ﺭﺿﯽ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻨﻬﺎ ) ﺭﻭﺍﯾﺖ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﮔﻔﺖ: «ﻗﺮﯾﺶ ﺩﺭ ﺩﻭﺭﻩ ﺟﺎﻫﻠﯽ ﺭﻭﺯ ﻋﺎﺷﻮﺭﺍ ﺭﺍ ﺭﻭﺯﻩ ﻣﯽﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﻭ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﯽ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﯿﻪ ﻭ ﺳﻠﻢ ﻧﯿﺰﺁﻥ ﺭﺍ ﺭﻭﺯﻩ ﻣﯽﮔﺮﻓﺖ . ﭼﻮﻥ ﺑه ﻤﺪﯾﻨﻪ ﺁﻣﺪ ﺧﻮﺩ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺭﻭﺯﻩ ﻣﯽﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺭﻭﺯﻩ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑه مﺮﺩﻡ ﻧﯿﺰ ﺩﺳﺘﻮر میﺩﺍﺩ . ﭼﻮﻥ ﺭﻭﺯﻩ ﺭﻣﻀﺎﻥ ﻓﺮﺽ ﮔﺮﺩﯾﺪ ﻓﺮﻣﻮﺩ : ﻫﺮ ﮐﺲ ﺩﻟﺶ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﻋﺎﺷﻮﺭﺍ ﺭﺍ ﺭﻭﺯﻩ ﺑﮕﯿﺮﺩ ﻭ ﻫﺮ ﮐﺲ ﻧﺨﻮﺍﺳﺖ ﺍﻓﻄﺎﺭ ﮐﻨﺪ. «ﻣﺘﻔﻖ ﻋﻠﯿﻪ» ﻫﻤﮕﯽ ﺍﯾﻦ ﺍﺣﺎﺩﯾﺚ ﺑﯿﺎﻧﮕﺮ ﺍﯾﻦ ﻣﻄﻠﺐ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻋﺎﺷﻮﺭﺍ ﺍﺯ ﻗﺪﯾﻢ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﺑﻠﮑﻪ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﯿﻦ ﻣﺼﺎﺩﻑ ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺯ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻭﮔﺮﻧﻪ ﻋﺎﺷﻮﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﯼ ﺯﻣﺎﻥ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﯿﻦ ﻧﯿﺴت. ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺑﻌﻀﯽ ﺍﺯ ﻣﺮﺩﻡ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺩﻭ ﺭﻭﺯ ﻣﺮﺗﮑﺐ ﺑﺪﻋﺘﻬﺎﯾﯽ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ ﮐﻪ ﺍﺳﺎﺱ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺁﻥ ﺑﺪﻋﺘﻬﺎ ﺍﺣﺎﺩﯾﺚ ﺩﺭﻭﻍ ﻭ ﺿﻌﯿﻒ ﻫﺴﺘﻨﺪ، ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺍﯾﻨﮑﻪ : ﺍﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﻋﺎﺷﻮﺭﺍ ﺳﺮﻣﻪ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﺑﮑﺸﺪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺳﺎﻝ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﺩﺭﺩ ﻣﺒﺘﻼ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ، ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﻋﺎﺷﻮﺭﺍ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺸﻮﯾﺪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺳﺎﻝ ﻣﺮﯾﺾ ﻧﻤﯽ ﮔﺮﺩﺩ. ﻭ ﻣﺜﺎﻝ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺑﺎﺏ ﺯﯾﺎﺩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺟﻤﻠﻪ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻥ ﺑﻪ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺯﯾﺮ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﻧﻤﻮﺩ : ﺩﺭ ﺑﺎﺭﻩ ﻧﻤﺎﺯ ﺭﻭﺯ ﻋﺎﺷﻮﺭﺍ ﻓﻀﺎﺋﻠﯽ ﺭﻭﺍﯾﺖ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ؛ ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺭﻭﺍﯾﺖ ﺷﺪﻩ ﮐﻪ : ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﻋﺎﺷﻮﺭﺍ ﺗﻮﺑﻪ ﺁﺩﻡ ﻗﺒﻮﻝ ﺷﺪ؛ ﮐﺸﺘﯽ ﻧﻮﺡ ﺑﺮ ﮐﻮﻩ ﺟﻮﺩﯼ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺖ ﯾﻮﺳﻒ ﺑﻪ ﯾﻌﻘﻮﺏ ﺭﺳﯿﺪ؛ ﺍﺑﺮﺍﻫﯿﻢ ﺍﺯ ﺁﺗﺶ ﻧﺠﺎﺕ ﭘﯿﺪﺍ ﮐﺮﺩ؛ ﻗﻮﭺ ﺑﻪ ﺟﺎﯼ ﺍﺳﻤﺎﻋﯿﻞ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺷﺪ؛ ﭼﯿﺰﻫﺎﯼ ﺩﯾﮕﺮ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺑﺎﺭﻩ ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺯ ﮔﻔﺘﻪ ﺍﻧﺪ . ﺩﺭ ﺣﺪﯾﺚ ﺩﺭﻭﻍ ﻭ ﻣﻮﺿﻮﻋﯽ ﺍﺯ ﺭﺳﻮﻝ ﺍﻟﻠﻪ ﺻﻠﯽ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﯿﻪ ﻭﺳﻠﻢ ﻧﻘﻞ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ : ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺭﻭﺯ ﻋﺎﺷﻮﺭﺍ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﺍﺵ ﺭﺍ ﺳﯿﺮ ﻧﮕﻪ ﺩﺍﺭﺩ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺩﺭ ﺳﺎﯾﺮ ﺳﺎﻟﻬﺎ ﺭﻭﺯﯾﺶ ﺭﺍ ﻭﺳﯿﻊ ﻣﯽ ﮔﺮﺩﺍﻧﺪ. ﺗﻤﺎﻡ ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺍﯾﺎﺗﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺭﺳﻮﻝ ﺍﻟﻠﻪ ﺻﻠﯽ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﯿﻪ ﻭﺳﻠﻢ ﻧﺴﺒﺖ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﻧﺪ؛ ﺩﺭﻭﻍ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ . ﺍﺯ ﻣﯿﺎﻥ ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺍﯾﺎﺕ، ﺭﻭﺍﯾﺖ ﺳﻔﯿﺎﻥ ﺑﻦ ﻋﯿﯿﻨﻪ ﮐﻪ ﺍﻭ ﻧﯿﺰ ﺍﺯ ﺍﺑﺮﺍﻫﯿﻢ ﺑﻦ ﻣﺤﻤﺪ ﺑﻦ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﻭ ﺍﻭ ﻧﯿﺰ ﺍﺯ ﭘﺪﺭﺵ ﺭﻭﺍﯾﺖ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﻣﺸﻬﻮﺭ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﮔﻔﺖ : ﺑﻪ ﻣﺎ ﺍﺑﻼﻍ ﺷﺪﻩ ﮐﻪ ﻫﺮ ﮐﺲ ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﻋﺎﺷﻮﺭﺍ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﺍﺵ ﺭﺍ ﺳﯿﺮ ﻧﮕﻪ ﺩﺍﺭﺩ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺩﺭ ﺳﺎﯾﺮ ﺳﺎﻟﻬﺎ ﺭﻭﺯﯾﺶ ﺭﺍ ﻭﺳﯿﻊ ﻣﯽ ﮔﺮﺩﺍﻧﺪ . ﺍﺑﺮﺍﻫﯿﻢ ﺑﻦ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺍﻫﻞ ﮐﻮﻓﻪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﻫﻞ ﮐﻮﻓﻪ ﺩﻭ ﻃﺎﺋﻔﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ : ﻃﺎﺋﻔﻪ ﯾﺎ ﺩﺳﺘﻪ ﺭﺍﻓﻀﯽ ﮐﻪ ﺍﻇﻬﺎﺭ ﺩﻭﺳﺘﯽ ﺍﻫﻞ ﺑﯿﺖ ﺭﺍ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭﻟﯽ ﺩﺭ ﺑﺎﻃﻦ ﺯﻧﺪﯾﻖ ﻫﺎﯼ ﺑﯽ ﺩﯾﻦ ﻭ ﯾﺎ ﺍﻫﻞ ﻫﻮﺍ ﻭ ﻫﻮﺱ ﺑﻮﺩﻧﺪ. ﻭ ﺩﺳﺘﻪ ﺩﯾﮕﺮ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ امام ﻋﻠﯽ ﻭ ﯾﺎﺭﺍﻧﺶ ﮐﯿﻨﻪ ﺗﻮﺯ ﺑﻮﺩﻧﺪ. ﺍﯾﻦ ﺩﻭ ﺩﺳﺘﻪ ﻗﺘﻠﻬﺎ ﻭ ﻓﺘﻨﻪ ﻫﺎﯾﯽ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ آوردند. ﺩﺭ ﺣﺪﯾﺚ ﺻﺤﯿﺤﯽ ﮐﻪ ﻣﺴﻠﻢ ﺍﺯ ﺭﺳﻮﻝ ﺍﻟﻠﻪ ﺻﻠﯽ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﯿﻪ ﻭﺳﻠﻢ ﺑﻪ ﺛﺒﺖ ﺭﺳﺎﻧﯿﺪﻩ ﺍﺳﺖ، ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﯾﺪ: « ﺃَﻥَّ ﻓِﯽ ﺛَﻘِﯿﻒٍ ﮐَﺬَّﺍﺑًﺎ ﻭَﻣُﺒِﯿﺮًﺍ » «ﻫﻤﺎﻧﺎ ﺩﻭ ﺛﻘﻔﯽ (ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺁﻣﺪ) ﮐﻪ ﯾﮑﯽ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺩﺭﻭﻏﮕﻮ ﻭ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﻗﺎﺗﻞ ﻭ ﺟﺎﻧﯽ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ». «مسلم / ﮐﺘﺎﺏ ﻓﻀﺎﺋﻞ ﺻﺤﺎﺑﻪ» ﺁﻥ ﺩﺭﻭﻏﮕﻮ ﻣﺨﺘﺎﺭ ﺑﻦ ﺍﺑﯽ ﻋﺒﯿﺪ ﺛﻘﻔﯽ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﻇﻬﺎﺭ ﺩﻭﺳﺘﯽ ﺍﻫﻞ ﺑﯿﺖ ﺭﺍ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﻧﺼﺮﺕ ﺩﺍﺩ . ﻋﺒﯿﺪﺍﻟﻠﻪ ﺑﻦ ﺯﯾﺎﺩ، ﺍﻣﯿﺮ ﻋﺮﺍﻕ، ﺭﺍ ﮐﻪ ﺳﭙﺎﻫﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﻗﺘﻞ ﺣﺴﯿﻦ ﺑﻦ علی ﻣﺠﻬﺰ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ و شهیدش کرد. ﺳﭙﺲ ﺩﺭﻭﻍ ﺑﺰﺭﮔﯽ ﻣﺮﺗﮑﺐ ﮔﺮﺩﯾﺪ ﻭ ﺁﻥ ﺍﺩﻋﺎﯼ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮﯼ ﺑﻮﺩ ! ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺟﺒﺮﺋﯿﻞ ﺑﺮ ﺍﻭ ﻧﺎﺯﻝ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﺍﯾﻦ ﻣﺎﺟﺮﺍ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﺑﻦ ﻋﺒﺎﺱ ﻭ ﺍﺑﻦ ﻋﻤﺮ ﺭﺿﯽ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻨﻬﻤﺎ (ﺻﺤﺎﺑﻪ ﻫﺎﯼ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ) ﺑﺎﺯﮔﻮ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺍﯾﺸﺎﻥ ﮔﻔﺘﻨﺪ : ﻣﺨﺘﺎﺭ ﺑﻦ ﺍﺑﯽ ﻋﺒﯿﺪ ﺛﻘﻔﯽ ﮔﻤﺎﻥ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺟﺒﺮﺋﯿﻞ ﺑﺮ ﺍﻭ ﻧﺎﺯﻝ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ؛ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺏ ﮔﻔﺖ : ﺭﺍﺳﺖ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ ﺯﯾﺮﺍ ﺍﻟﻠﻪ ﺗﻌﺎﻟﯽ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﯾﺪ : «ﻫَﻞْ ﺃُﻧَﺒِّﺌُﮑُﻢْ ﻋَﻠَﯽ ﻣَﻦ ﺗَﻨَﺰَّﻝُ ﺍﻟﺸَّﯿَﺎﻃِﯿﻦُ ﺗَﻨَﺰَّﻝُ ﻋَﻠَﯽ ﮐُﻞِّ ﺃَﻓَّﺎﮎٍ ﺃَﺛِﯿﻢٍ » ﺷﻌﺮﺍﺀ / -۲۲۱ ۲۲۲ « ﺁﯾﺎ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺧﺒﺮ ﺩﻫﻢ ﮐﻪ ﺷﯿﺎﻃﯿﻦ ﺑﺮ ﭼﻪ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﻓﺮﻭﺩ ﻣﯽ ﺁﯾﻨﺪ؟ ﺑﺮ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺩﺭﻭﻏﮕﻮ ﻭ ﮔﻨﻬﮑﺎﺭ ﺑﺎﺷﺪ». ﻭ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﮔﻔﺘﻨﺪ : ﻣﺨﺘﺎﺭ ﮔﻤﺎﻥ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻭﺣﯽ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ! ﺍﯾﺸﺎﻥ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺏ ﮔﻔﺖﻧﺪ : ﺭﺍﺳﺖ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ ﺯﯾﺮﺍ ﺍﻟﻠﻪ ﺗﻌﺎﻟﯽ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﯾﺪ : « ﻭَﺇِﻥَّ ﺍﻟﺸَّﯿَﺎﻃِﯿﻦَ ﻟَﯿُﻮﺣُﻮﻥَ ﺇِﻟَﯽ ﺃَﻭْﻟِﯿَﺂﺋِﻬِﻢْ ﻟِﯿُﺠَﺎﺩِﻟُﻮﮐُﻢْ » ﺍﻧﻌﺎﻡ / ۱۲۱ « ﺷﯿﺎﻃﯿﻦ ﺑﻪ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﻭﺳﻮﺳﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﻣﺠﺎﺩﻟﻪ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ . » ﻭ ﺁﻥ ﺁﺩﻣﮑﺶ ﺣﺠﺎﺝ ﺑﻦ ﯾﻮﺳﻒ ﺛﻘﻔﯽ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﻧﻮﺍﺻﺐ ﻭ ﺍﺯ ﺩﺷﻤﻨﺎﻥ علی و ﯾﺎﺭﺍﻧﺶ بود. ﺷﯿﺦ ﺍﻻﺳﻼﻡ ﺍﺑﻦ ﺗﯿﻤﯿﻪ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ: «ﺣﺴﯿﻦ ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﻋﺎﺷﻮﺭﺍ ﺑﻪ ﻭﺳﯿﻠﻪ ﺩﺳﺘﻪ ﻇﺎﻟﻢ ﻭ ﺳﺮﮐﺶ ﺑﻪ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺭﺳﯿﺪ». ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺣﺴﯿﻦ ﺭﺿﯽ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻨﻪ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﮔﺮﺍﻣﯽ ﺩﺍﺷﺖ ﻫﻤﺎﻧﮕﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺁﻥ ﺍﻫﻞ ﺑﯿﺘﺶ ﺣﻤﺰﻩ، ﺟﻌﻔﺮ، ﭘﺪﺭﺵ ﻋﻠﯽ ﻭ ﻏﯿﺮ ﺍﯾﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺗﮑﺮﯾﻢ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺟﺎﯾﮕﺎﻩ ﻭ ﻣﻨﺰﻟﺖ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺑﺎﻻﺗﺮﯾﻦ ﺩﺭﺟﻪ ﺭﺳﺎﻧﯿﺪ. ﻫﻤﺎﻧﺎ ﺍﻭ ﻭ ﺑﺮﺍﺩﺭﺵ، ﺣﺴﻨﺲ، ﺳﺮﻭﺭ ﺟﻮﺍﻧﺎﻥ ﺑﻬﺸﺘﻨﺪ. ﻣﻨﺎﺯﻝ ﻋﺎﻟﯽ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎ ﺗﺤﻤﻞ ﺳﺨﺘﯽ ﻭ ﻣﺸﻘﺖ ﺑﺪﺳﺖ ﻣﯽﺁﯾﺪ. ﺣﺴﻦ ﻭ ﺣﺴﯿﻦ ﻭ ﮔﺬﺷﺘﮕﺎﻥ ﺑﺰﺭﮒ ﻭ ﭘﺎﮎ ﺁﻥ ﻣﻘﺎﻡ ﻋﺎﻟﯽ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎ ﺳﺨﺘﯽ ﻭ ﻧﺎﺭﺍﺣﺘﯽ ﺑﺪﺳﺖ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ. ﺍﯾﺸﺎﻥ ( ﺣﺴﻦ ﻭ ﺣﺴﯿﻦ) ﺩﺭ ﺍﺳﻼﻡ ﻣﺘﻮﻟﺪ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻋﺰﺕ ﻭ ﮐﺮﺍﻣﺖ ﭘﺮﻭﺭﺵ ﯾﺎﻓﺘﻨﺪ. ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻥ ﺑﺮﺍﯼ ﺁﻧﻬﺎ ﺍﺣﺘﺮﺍﻡ ﻗﺎﺋﻞ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺗﮑﺮﯾﻢ ﻭ ﮔﺮﺍﻣﯽ ﻣﯽ داشتند. «مجموع الفتاوی»
وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین