وقتی رسولخدا ﷺ شنید که حضرت ابوموسی اشعری رضیالله عنه را با قرآن را بسیار خوش و آهنگین تلاوت میکند، فرمود:
“ﻟﻘﺪ ﺃﻭﺗِﻴﺖَ ﻣِﺰﻣﺎﺭﺍً ﻣِﻦ ﻣَﺰﺍﻣِﻴﺮ ﺁﻝِ ﺩﺍﻭﺩ”؛
صدای خوش و آواز زیبایت را از آل داود
به ارث بردهایی.
[به روایت امامان بخاری ﻭ ﻣﺴﻠﻢ]
شرح روایت:
امام نووی در شرح مسلم ضمن توضیح روایت فوق مینویسد:
علما گفتهاند:
“منظور از مزمار در این حدیث “آواز خوش” است و مراد از «آل داود» شخص حضرت داود است و داود علیهالسلام بسیار خوش صوت و خوش آواز بود.”
علامه ابن حجر در توضیح روایت پیشگفه مینویسد:
ﻭﺍﻟﻤﺮﺍﺩ ﺑﺎﻟﻤﺰﻣﺎﺭ ﺍﻟﺼﻮﺕ اﻟﺤﺴﻦ”؛ “مراد از مزمار در حدیث پیشگفته، آواز خوش است.”
مؤلف عون المعبود مینویسد: “ﻭﻣﺰﺍﻣﻴﺮ ﺩﺍﻭﺩ ﻣﺎ ﻛﺎﻥ ﻳﺘﻐﻨﻰ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺍﻟﺰﺑﻮﺭ وﺿﺮﻭﺏ ﺍﻟﺪﻋﺎﺀ”؛
“مزامیر داود” همان آیههای زبور و دعاهایی هستند که داود علیهالسلام آنها را با نغمههای خوش و آهنگین میخواند.
ابوموسی اشعری رضیالله عنه، منافق نیست.
منافق شمایید…