وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
با توجه به توضیحاتی که در پست قبلی داده شد، حال باید دانست برای جلوگیری از شک و تردید چه باید کرد.
برای جلوگیری از ورود شک و تردید مفید چند راه را می توان پیشنهاد کرد به امید آن که مفید واقع گردند.
سعی کنید ذهن را با مطالعه کتاب های مفید در موضوعات اعتقادی و دینی و با تأمل در آنها تقویت کنید.
معمولا شک و تردید بر اثر فعالیت کم و در اوقات بیکاری به وجود می آید. بنابراین پیشنهاد می شود با پر کردن وقت های خود با انجام فعالیت های جسمی و ورزشی، گفت و گو با خانواده و دوستان و همچنین با انجام کارهای منزل و مطالعه از آمدن فکرهای شیطانی می توان جلوگیری کرد.
هنگام بررسی یک مشکل فکری ذهن تان را از طرح مسائل دیگر و از پراکندی حفظ کنید و فقط به آن مسأله مورد نظرتان تمرکز کنید تا مسائل دیگر سبب این نشود که شما در آن مساله به نتیجه مطلوب نرسید.
بخشی از اوقات خود رابه خواندن قرآن اختصاص دهید و هنگام خواندن آیات قرآن به معانی آن دقت و تأمل کنید.
در بحث خداشناسی تلاش بیشتری شود تا نسبت به خداوند شناخت بیشتری حاصل شود و سعی شود با تفکر و تأمل در عالم آفرینش و طبیعت و خلفت انسان و… به شناخت رسید.
با اهل علم و بصیرت رفت آمد کنید و در صورت نیاز از افراد آگاه در مسائل مختلف طلب کمک کنید.
تذکر: معمولا افرادی در معرض شک و تردید قرار می گیرند که دوست دارند در مورد مسائل مختلف خودشان فکر کنند و نظر دهند پس برای این که این افکار به انحراف کشیده نشود، سعی شود قدرت فکری سوی واقعیت های عینی و خارجی برود و در ساختار و کارکرد و پیچیدگی آنها تأمل و تفکر کرد.
دین اسلام یک سایه نیست که انسان به آن شک کند که آیا درست دیده یا خیر؟ دین اسلام یک ساختار “اعتقادی و عملی” است. اصولی دارد، فروعی دارد، امر دارد، نهی دارد، دعوت دارد، بازدارندگی دارد، حلال و حرام دارد و در مقابل انسان نیز عقل، قلب، علم و شعور و اختیار دارد.
اسلام و قرآن بشر را به ایمان دعوت می دهد و دلایل عقلی که با فطرت منطبق است را بیان کرده است و سپس راه کارهای درست زندگی کردن و سالم رسیدن به مقصد را نشان می‌دهد.
در قرآن می خوانیم: «فَأَقِمْ وَجْهَکَ لِلدِّینِ حَنِیفاً فِطْرَهَ اللَّهِ الَّتِی فَطَرَ النَّاسَ عَلَیْهَا لَا تَبْدِیلَ لِخَلْقِ اللَّهِ ذَلِکَ الدِّینُ الْقَیِّمُ وَلَکِنَّ أَکْثَرَ النَّاسِ لَا یَعْلَمُونَ». (روم/۳۰).
الله متعال در این آیه می فرماید: خودت را خالصانه متوجّه آئین حقیقی بکن. این سرشتی است که خداوند مردمان را بر آن قرار داده است. پس نباید سرشت خدا را تغییر داد و آن را از خداگرائی به کفرگرائی و از دینداری به بی دینی و از راه مستقیم به کج روی کشاند. این همان دین و آئین محکم و استوار است اما بیشتر مردم نمی دانند.
خداوند صراحتا انسان را متوجه خودش می‌کند تا شک و تردیدش برطرف گردد.
اما در مقابل “اسلام”؛ “کفر و ضلالت” قرار گرفته است که به هیچ دلیل عقلانی مستدل نمی‌شود و با هیچ گرایش فطری سازگاری و همخوانی ندارد و هیچ برنامه‌ای هم جز نفس پروری و شهوت رانی و… ندارد که در نتیجه روح را نابود و جسم را پرورش می‌دهد.
ادامه دارد…
🏼نویسنده: امید خزاعی