شـرط پنجـم: پذیرفتـن مقتضـای این کلمـه با قلـب و زبـان
انسـان بایـد شرایـط و احکـام مربـوط بـه این عبـارت را با دل و زبـان پسندیـده باشـد و نسبـت بـدان راضـی و خشنـود باشـد. مشرکـان حقیقـت و معنـای (لا إلـه إلّا الله) را می دانستنـد ولـی آن را نمی پذیرفتنـد و از آن خشنـود نبودنـد، الله متعـال نیـز آنهـا را نکوهـش و مذمّـت نمـود و فرمـود: (إنّـهم کانُـوا إذا قِیـلَ لَهُـم لا إلـهَ إلّا اللهُ یَسْتَکْبِـرونَ) الصّافـات ـ ۳۵ « وقتـی بدانـان گفتـه می شـد کـه هیـچ معبـودی جـز ذات الله وجـود نـدارد، بزرگـی می نمودنـد و خـود را بالاتـر از آن می دیدنـد کـه یکتاپرستـی را بپذیرنـد. »