نسائی، باب: [فَضْلُ صَلَاهِ اللَّیْلِ فِی السَّفَرِ]
۲۸۴- «عَنْ أَبِی ذَرٍّ رضی الله عنه عَنِ النَّبِیِّ صلی الله علیه و سلم قَالَ: ثَلَاثَهٌ یُحِبُّهُمُ اللَّهُ جل جلاله: رَجُلٌ أَتَى قَوْمًا، فَسَأَلَهُمْ بِاللَّهِ، وَلَمْ یَسْأَلْهُمْ بِقَرَابَهٍ بَیْنَهُ وَبَیْنَهُمْ، فَمَنَعُوهُ، فَتَخَلَّفَ رَجُلٌ بِأَعْقَابِهِمْ، فَأَعْطَاهُ سِرًّا لَا یَعْلَمُ بِعَطِیَّتِهِ إِلَّا اللَّهُ جل جلاله – وَالَّذِی أَعْطَاهُ – وَقَوْمٌ سَارُوا لَیْلَتَهُمْ، حَتَّى إِذَا کَانَ النَّوْمُ أَحَبَّ إِلَیْهِمْ مِمَّا یُعْدَلُ بِهِ، نَزَلُوا فَوَضَعُوا رُءُوسَهُمْ، فَقَامَ مِنْهُمْ رَجُلٌ یَتَمَلَّقُنِی وَیَتْلُو آیَاتِی، وَرَجُلٌ کَانَ فِی سَرِیَّهٍ، فَلَقُوا الْعَدُوَّ فَانْهَزَمُوا، فَأَقْبَلَ بِصَدْرِهِ حَتَّى یُقْتَلَ، أَوْ یُفْتَحَ لَهُ».
- «از ابوذر رضی الله عنه از پیامبرصلی الله علیه و سلم روایت شده است که فرمودند: سه [کس یا گروه] هستند که خداوند آنها را دوست میدارد، [این سه کس عبارتند از]: (۱) فردی به سوی گروهی میآید و آنها را به خاطر خدا نه به خاطر پیوند خوشاوندیی که بین او و آنهاست، سوگند میدهد که وی را کمک کنند و آن گروه او را کمک نمیکنند [و میروند] و یکی از آنها عقب میماند و نهانی او را کمک میکند، به طوری که جز خدا -و آن مرد فقیر- کسی نمیداند. (۲) گروهی تمام شب مسافرت میکنند و خسته میشوند، به طوری که خواب بهترین چیز نزد آنها میشود و [به خاطر خستگی بیش از حد] هیچ چیزی مانند خواب نزد آنها عزیز و باارزش نیست، پس توقف میکنند و به خواب میروند و یکی از آنها با آن همه خستگی، بلند میشود و با من شروع به ستایش و اظهار بندگی و راز و نیاز میکند و آیات مرا (قرآن را) تلاوت میکند. (۳) فردی که در میان گروهی از جنگجویان در راه خداست و آنها با دشمن روبهرو میشوند و سپس شکست میخورند، آنگاه آن مرد از دشمن نمیگریزد و به آنها رو میکند و جنگ را ادامه میدهد، تا این که به شهادت میرسد یا پیروزیی برایش حاصل میشود».