وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
- سنت است طواف‌کننده مرد از ابتدای هر طوافی به جز طواف‌الوداع، «اضطباع» کند، اضطباع یعنی قسمتی از لنگ احرام: «رداء» را زیربغل راست عبور دهد و روی شانه چپ بگذارد و دست و شانه راست خود را برهنه کند، امّا به هنگام خواندن نماز شانه و بغل را بپوشاند.
- سنت است طواف‌کننده در طواف عمره و طواف حج، در سه دور یا شوط اول، عمل «رمل» را انجام دهد، رمل یا هروله، یعنی دویدن آرام و تکان‌دادن شانه و بازو، و برداشتن قدمهای نزدیک بهم، و در چهار دور یا شوط بعدی به صورت عادی و بدون رمل راه برود.
- عمل «اضطباع» و عمل «رمل» یا هروله، برای طواف‌کنندگان زن جایز نیست.
- سنت است طواف‌کننده در هر دور که به مقابل حجرالاسود رسید آن را ببوسد، اگر برایش میسر نبود، آن را لمس کند، باز اگر این کار برایش میسر نشد، و یا ممکن بود در اثر عمل بوسیدن یا لمس کردن آن، طواف‌کنندگان دیگر را دچار زحمت و مشکل سازد، کافی است در مقابل آن دست راست خود را به طرف آن بلند کند و تکان دهد، و این دعا را بخواند،: «بِسم الله والله أکبر، اللَّهُمَّ إِیمَانًا بِکَ وَتَصْدِیقًا بِکِتَابِکَ وَوَفَاءً بِعَهْدِکَ وَاتِّبَاعًا لِسُنَّهِ نَبِیِّکَ مُحَمَّدٍ صلی الله علیه و سلم». اگر نتوانست تمام آن را بخواند کافی است بگوید: «بسم الله و الله اکبر و لله الحمد».
- به هنگام چرخیدن طواف‌کننده به دور بیت، لازم نیست دعای به خصوصی بخواند، بلکه می‌تواند هر دعایی را با هر زبانی که بلد است بخواند. ـ اما همچنانکه گفته شد ـ به هنگام رسیدن به مقابل حجرالاسود سنت است ضمن دست بلند کردن و تکان دادن به طرف آن، بگوید: «بسم الله والله اکبر و…» همچنین در آخر هر دور مستحب است در مقابل رکن یمانی آیه «رَبَّنَا آتِنَا فِی الدُّنْیَا حَسَنَهً وَفِی وَالآخِرَهِ حَسَنَهً وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ». را بخواند، چون پیامبراکرم صلی الله علیه و سلم چنین کرده است.
۶- سنت است طواف‌کننده بعد از اتمام هفت دور کامل، پشت مقام ابراهیم دو رکعت نماز بجای آورد، در رکعت اول سوره ﴿قُلۡ یَٰٓأَیُّهَا ٱلۡکَٰفِرُونَ ١﴾ را بخواند و در رکعت دوم سوره ﴿قُلۡ هُوَ ٱللَّهُ أَحَدٌ ١﴾ را بخواند، این دو رکعت نماز، به دو رکعت طواف معروف است.
یادآوری: در مذهب شافعی این دو رکعت نماز طواف سنّت است، امّا در مذهب حنفی واجب است.
۷- مستحب است طواف‌کننده بعد از اتمام طواف از آب زمزم بنوشد و هر طور می‌‌خواهد دعای شفا و تندرستی و فزونی رزق و روزی و غیره را بخواند و به دنبال آن به «ملتزم»[۱] برود و خود را به بیت بچسباند و رخسار خود را بر آن نهد و هر دو بازو و کف دست را بر آن بگستراند و این دعا را بخواند: «اللّهمّ یا ربّ البیت العتیق، أعتق رقبتی من النّار وأعذنی من الشّیطان الرّجیم، وأعذنی من کلّ سوء, وقنعنی بما رزقتنی و بارک لی فیما آتیتنی…»: «خدایا ای پروردگار بیت‌العتیق! مرا از عذاب آتش دوزخ نجات ده و از شیطان رانده شده و از هر کار بدی در پناه خود مصونم بدار، و در برابر آنچه روزیم گردانیده‌ای قانع بگردان و هر آنچه را به من عطا فرموده‌ای مبارک کن…».
[۱]– ملتزم قسمتی از بیت است که میان حجرالاسود و درب بیت قرار دارد، و آنجا مکان استجابت دعا است.