داعیِ سلفی با وسایل و روش های جدید با مشکلات و گردنه های راهِ دعوت مقابله کرده و آن ها را حل می کند. این کار با اصالتِ دعوت منافاتی ندارد. چرا که اصالت و معاصر بودن، از کلماتی است که در موردش زیاد سخن گفته می شود. و در عصر حاضر هم به سوی این دو واژه فراخوانده می شود. هیچ چیز برای دعوت خطرناک تر از این نیست که پوشیدگی یا اضطراب، ویژگی های اساسی آن را بپوشاند. منظور از اصالت، محافظت بر عنصر و اصلِ دعوت می باشد. آن هم با استنادِ دعوت به اصول وادله ی شرعی و پای بندی به اصول اساسی آن.
معاصر بودن: یعنی تعادل و هم خوانی دعوت، با عصر موجود؛ آنسان که واقعیت زمانه را درمان و خواسته-اش را برآورده کند.
با این تعریف روشن می شود که دعوت به اصالت، توصیفی شایسته برای هر زمان و مکان است . هم-چنین توصیفِ دعوت به معاصر بودن نیز، برای هر زمان و مکانی متناسب و شایسته است. و چنان چه گاهاً تصور می شود، تنها یک ویژگی یا توصیفی خاص برای عصر جدید نیست. زیرا دعوت دادن مردم به زبان و لهجه ی خودشان، معاصر و به روز بودن است. انتخاب روشِ مناسب برای دعوت هم، معاصر بودن است. به کارگیری وسایل موجود برای نشر دعوت، در هر عصر از عصرها هم، معاصر و جدید است. سیرت رسول الله صلی الله علیه و سلم نیز در دعوتش، علاوه بر اصالت ، از معاصر بودن کناره نمی گیرد. هرگز در این مورد جای چانه زنی هم نیست. در عین حال واقع و حقیقت عصر خویش را هم درمان می کرد. سودمندترین روش ها را برای دعوت خویش برمی گزید. از تمام وسایل مجاز و مشروعِ موجود در عصر خویش، استفاده می کرد و از هیچ یک از وسایل و ابزار مفید، چشم پوشی نمی کرد. اگر کسی از سنت رسول الله صلی الله علیه و سلم اطلاعی داشته باشد، وجود تمام موارد ذکر شده در امر دعوت ایشان برایش پوشیده نخواهد ماند. صحابه و خلفای راشدین هم بر روش و سنت رسول الله صلی الله علیه و سلم عمل نموده اند .
وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین