سعی میان صفا و مروه

عَنْ عَاصِمٍ قَالَ قُلْتُ لأَنَسِ بْنِ مَالِکٍ – رضى الله عنه – أَکُنْتُمْ تَکْرَهُونَ السَّعْىَ بَیْنَ الصَّفَا وَالْمَرْوَهِ قَالَ نَعَمْ. لأَنَّهَا کَانَتْ مِنْ شَعَائِرِ الْجَاهِلِیَّهِ حَتَّى أَنْزَلَ اللَّهُ (إِنَّ الصَّفَا وَالْمَرْوَهَ مِنْ شَعَائِرِ اللَّهِ فَمَنْ حَجَّ الْبَیْتَ أَوِ اعْتَمَرَ فَلاَ جُنَاحَ عَلَیْهِ أَنْ یَطَّوَّفَ بِهِمَا ).
متفق علیه
عاصِم (رَحمَه اللّٰه عَلَیهِ) می گوید :
از اَنَس پسر مالک (رَضِیَ اللّٰهُ عَنْه) پرسیدم :
آیا شما سعی (رفت وآمد) بین صفا ومروه را بد می دانستید؟
گفت :بله زیرا از رفتارهای جاهلانه قبل از اسلام بود. تا این که اللّٰه (سُبْحانَهُ وَ تَعالٰی) این آیه {۱۵۸سوره بقره }را نازل نمود به درستی که صفا ومروه از شعایر الهی هستند. پس هرکس حج یا عمره به جا آورد هیچ ایرادی وارد نیست {چون کار جاهلان قبل از اسلام بوده است }که بین صفا ومروه سعی نماید.

به نقل از صحیح بخاری {۱۵۳۸}
وصحیح مسلم {۲۲۴۳}