سخت گیری پدر و مادر در ازدواج (۱)

یکی از مشکلات جامعه ی ما در بحث ازدواج سخت گیری های بی جهت و بی دلیل پدر و مادرها است. بسیاری از جوانانی که در تاکسی یا در مجالس مختلف و یا در فضای مجازی با بنده درد دل می کنند بیشتر آنها از سخت گیری های بی دلیل پدر و مادرها شکایت دارند.
قبل از این که به این بحث بپردازم باید نکته ی مهمی را به همه ی جوانان عزیز بگویم و آن این که:
معمولا سخت گیری های پدر و مادرها در امر ازدواج و انتخاب همسر آینده بی دلیل نیست چون آنها تجربه های زیادی در این امر دارند و قطعنا پدر و مادرها خوشبختی فرزندان شان را می خواهند و همواره تلاش آنها این است که فرزندان شان در آینده آرامش داشته باشند و آرامش با انتخاب فرد ایده آل محقق خواهد شد. پس پدر و مادرها بنابر مصلحت ها، چیزهایی را می دانند که ما به دلیل عدم تجربه کافی از آنها آگاهی نداریم به همین جهت اجازه نمی دهند که فرزندشان با هرکسی ازدواج کند.
شاید این سخنم برای برخی جوانان قابل هضم نباشد و شاید هم اصلا نپذیرند و این طبیعی است چون بنده هم قبل از ازدواج که تجربه کافی نداشتم، این حرف ها برایم قابل درک نبود اما زمانی که ازدواج کردم و پدر شدم و کمی تجربه کسب کردم تازه فهمیدم که پدر و مادرها چرا در انتخاب همسر آینده فرزندان شان سخت گیری می کنند پس باید جای پدر یا مادر بود تا حرف آنها را درک کرد.
به خصوص کسانی که فرزندشان دختر است در انتخاب همسر آینده دخترشان سخت گیری بیشتری می کنند. چون معمولا دختر خانم ها در ازدواج بر اساس عاطفه و احساسات شان تصمیم می گیرند و گاهی این تصمیم ها که از روی احساس گرفته می شود، خوب از آب درنمی آید به همین جهت شریعت اسلام درست بودن و صحیح بودن ازدواج را به اجازه سرپرست دختر مشروط کرده است که در پست قبلی که عنوانش (ازدواج بدون اجازه سرپرست) بود در مورد این مساله مطالبی ارایه شد.
پس نباید از سخت گیری های پدر و مادرهای مان ناراضی و شکایت داشته باشیم. حال به بحث اصلی می پردازم: با توجه به این که معمولا سخت گیری پدر و مادرها بی جهت نیست اما گاهی هم پدر و مادرها در بحث ازدواج سخت گیری های بی مورد و بی جهتی می کنند که این مساله سبب مشکلات و ناهنجاری های اجتماعی می شود.
در دین مقدس اسلام معیارهایی برای انتخاب همسر آینده بیان شده است که با در نظر گرفتن این معیارها و فاکتورها پدر و مادرها و دختر و پسرها می توانند انتخاب خوبی داشته باشند.
به عنوان مثال رسول الله صلی الله علیه و سلم در حدیثی گزینه های مهم در انتخاب همسر را این چنین بیان کرده است: «تُنْکَحُ الْمَرْأَهُ لأَرْبَعٍ: لِمَالِهَا، وَلِحَسَبِهَا، وَجَمَالِهَا، وَلِدِینِهَا، فَاظْفَرْ بِذَاتِ الدِّینِ تَرِبَتْ یَدَاکَ».[متفق علیه] رسول الله در این حدیث چهار گزینه را در انتخاب همسر معرفی کرده است: اول: مال. دوم: اصل و نسب. سوم: زیبایی. چهارم: دین داری.
این موارد برای یک انتخاب خوب و بی مشکل موثر است اما چیزی که از همه مهتر است و اسلام به آن تاکید دارد گزینه ی دین داری است. چون دین داری در به وجود نیامدن مشکلات و اختلافات خیلی موثر است به همین جهت افرادی که دین دار هستند کمتر به آسیب و مشکلات اجتماعی گرفتار می شوند چون فرد دین دار به تعهدی که می دهد پایبند است و تمام شئونات یک زندگی سالم را رعایت می کند. به همین جهت رسول الله خطاب به پدر و مادرها می فرماید: «هرگاه خواستگاری نزد شما آمد و از دین و اخلاق او راضی بودید دختر خود را به ازدواج او در آورید، اگر چنین کاری را نکنید در روی زمین فتنه و آشوب و فساد پدیدار می گردد». (سنن الترمذی/ش:۱۰۸۴)
در این حدیث رسول الله به اولیاء توصیه کرده است که دختران خود را به خواستگارهای دین دار و خوش اخلاق بدهند و اگر آنان را به ازدواج مردان دین دار و خوش اخلاق درنیاورند و فقط به دنبال اصل و نسب و ثروت باشند سبب به وجود آمدن فتنه و فساد در جامعه می شوند. اگر پدر و مادرها خواستگاری را به خاطر مسایل مادی چون: مهریه، منزل، ماشین، پول و… رد کردند در حالی که خواستگار از نظر اخلاق و دین داری ایده آل بود، این کار آنها کاملا اشتباه است و این باعث به وجود آمدن مشکلاتی بزرگی خواهد شد.
یا اگر پدر و مادر در انتخاب همسر فرزندشان سلیقه ای برخورد کنند به این صورت که پدر بگوید: تو باید از فامیل های من زن بگیری یا شوهر کنی و مادر بگوید: تو باید فقط از فامیل های من زن بگیری یا شوهر کنی! این انتخاب سلیقه ای و دخالت های بی مورد سبب می شود که دختر و پسر در انتخاب همسر مورد نظرشان دچار اشتباه و خطا شوند.

🏼نویسنده: امید خزاعی