سازمان حقوق بشر در بین شعار تا واقعیت

بان کی مون، دبیر کل سازمان ملل متحد طی نامه ای برای شورای امنیت با اشاره به گزارش سازمان بازدارندگی، از به‌کارگیری جنگ‌افزارهای شیمیایی، و از عادی شدن استفاده از این سلاح در سوریه و سایر نقاط دنیا در زمان حال و آینده ابراز نگرانی کرده و هشدار داد: منع استفاده از سلاح شیمیایی در حال ضعیف شدن و استفاده از آن در حال گسترش می باشد.
وی افزود: کسانی که از سلاح های شیمیایی استفاده می کنند باید مسئولیت آن را بر عهده بگیرند.
تیم تحقیقاتی سازمان ملل، در حال بررسی روی گزارش های متعدد مبنی بر استفاده رژیم اسد از سلاح شیمیایی در سوریه است.
گفتنی است پیش از این سازمان های بین المللی رژیم بشار اسد را به استفاده از سلاح های شیمیایی علیه غیرنظامیان در سوریه محکوم کرده اند.
قدرت واقعی  سازمان ملل فقط در شعار دادن است و بس، چون که رژیم اسد تا حالا بارها از سلاح شیمیایی بر علیه مردم سوریه استفاده کرده و زنان و کودکان بی شماری را توسط این سلاحهای ممنوعه بین المللی قتل و عام نموده است. ولی آیا این سازمان به  نام دفاع از حقوق بشر، به غیر از محکوم کردن کار دیگری انجام داد؟ آیا از حق مسلمانان به معنای واقعی، دفاع شد؟ به چند سال قبل برگردیم آن زمان که نظامیان اسد مردم بی دفاع غوطه را توسط این سلاح خانمانسوز به خاک و خون کشیدند. بعد از این حادثه سازمان ملل چه عکس العملی انجام داد؟!!!
در شب ۲۱ اوت ۲۰۱۳، نیروهای رژیم بشار اسد، با استفاده از سلاح شیمیایی به منطقه غوطه شرقی سوریه حمله کردند که در نتیجه آن بیش از هزار و ۴۰۰ غیرنظامی که بیشتر آنها کودکان و زنان بودند، کشته شدند، بعد از این حادثه عکس العمل این سازمان چگونه بود و چی کار کرد؟
بر اساس این گزارش، دولت آمریکا که چند روز قبل از وقوع این حادثه هشدار داده بود اگر در جنگ داخلی سوریه از سلاح شیمیایی استفاده شود در این کشور مداخله نظامی خواهد کرد، ولی بعد از حملات شیمیایی رژیم اسد و در پی قتل‌ عام مردم غوطه شرقی، با تغییر سیاست، این خط قرمز را از دستور کار خود خارج کرد.
آمریکا در این روند در کنار روسیه حرکت کرد، و فقط به امحای انبار بمب های شیمیایی اکتفا نمود، و این لکه ننگین دیگری بود بر پیشانی آمریکا و سازمان ملل و حقوق انسان.