انحراف واقعی از زمان صفویه آغاز شد و از زمانی که:
– روایات مجعول تاریخی، اخبار ارجاف و اسرائیلیات، بدون هیچگونه کار علمی و تحقیقی توسط به ظاهر علامهها وارد کوچه و بازار و منبر و تکیه شد و آرام آرام اینگونه دروغها در عمق جان و فرهنگ مردم ریشه کرد. از وقایع تاریخی برداشتهای غلط مطابق با زمان حال صورت گرفت. صحبت فقط از نبرد و تفرقه بود و سایر نکاتی که میتوانست باعث اتحاد شود به بوته فراموشی سپرده شد.
– از زمانی که اولین دسته بندیهای سیاسی تحت عنوان دین عثمان و دین علی شکل گرفت. بر اثر تلقینات دشمنان حضرت علی در راستای ایجاد تفرقه در عراق.
– از زمانی که روایات و احادیث اسلامی مطابق فرهنگ مرز و بوم ایرانی تجزیه و تحلیل شد.
– از زمانی که دین توسط دولتها و حکومتها وسیلهای شد برای انحراف توده از بدبختیهای موجود به مسائل قرنها قبل. یا جهت بسیج عمومی برای نبرد با دول سنی (مثلا عثمانی در زمان شاه عباس).
– از زمانی که دین دکان عدهای شد و وسیلهای شد برای ارتزاق مداحان و شهرت برخی علماء که فقط جهت خوشایند پادشاهان تریاکی [۱]صفویه کتاب مینوشتند.
– از زمانی که طریقه جدل به جای مباحثه و تعصب به جای منطق در گفتگوها و کتابها جا باز کرد.
– از زمانی که علماء و نویسندگان موظف شدند مقصرانی در تاریخ برای بدبختی و ضعف و اهمال خودشان و پادشاهانشان، پیدا کنند.
- از زمانی که جاسوس انگلیسی مستر همفر وارد ایران و ترکیه و عراق شد و گزارش کاملی از وضعیت موجود برای دولت متبوع خود فرستاد و آنها هم به او دستور دادند سعی کن: داستان حمله حضرت عمر به سمت خانه علی را با آب و تاب فراوان و… بین شیعه رواج دهی و…[۲] (جهت جلوگیری از اتحاد بین دول و ملل مسلمان).
[۱]– مانند شاه سلطان حسین که ایران را دو دستی تقدیم محمود افغان کرد فقط برای اینکه نمیخواست از پای منقل بلند شود.
[۲]– خاطرات مستر همفر جاسوس انگلیسی در ممالک اسلامی – ترجمه دکتر محسن مویدی – ص ۷۲ و ۷۷ و ۷۸ بند ۵ دستورالعمل – (انتشارات امیر کبیر – تهران – ۱۳۶۲).